میراث دردناک مدارس شبانه‌روزی بومیان در آمریکا؛ کودکانی که هرگز خانواده‌های خود را ندیدند

به گزارش ری رایت، این گزارش که روز گذشته (سه‌شنبه) منتشر شد و به سفارش «دب هالند»، وزیر کشور ایالات متحده انجام شد، ده‌ها قبر علامت‌گذاری شده و بدون علامت را در ۶۵ مدرسه از بیش از ۴۰۰ مدرسه شبانه روزی ایالات متحده که در سراسر کشور تأسیس شده بودند، پیدا کرد.

به گفته مقامات، یافته‌ها نحوه مرگ هر کودک را مشخص نمی‌کند، اما علل مرگ شامل بیماری، تصادفات و سوء استفاده در یک دوره ۱۵۰ ساله است که در سال ۱۹۶۹ به پایان رسید.

این مدارس برای جذب اجباری کودکان بومی در جامعه سفیدپوست ایجاد شده‌اند.

کودکان اغلب از صحبت کردن به زبان خود منع می شدند و از خواهر و برادرانشان جدا می شدند و بسیاری مورد آزار جسمی، جنسی و روانی قرار می گرفتند.

روز گذشته هالند گفت که تحقیقات با هدف ارائه تصویری دقیق و صادقانه از آنچه اتفاق افتاده، صورت گرفته است.

رهبران جامعه بومی در ایالات متحده و همسایه شمالی آن، کانادا که موسسات مشابهی برای همسان سازی اجباری کودکان بومی را نیز اداره می کردند از مقامات خواسته اند تا از تحقیقات در مورد گورهای بی نشان در مدرسه‌های سابق حمایت کنند.

کشف صدها گور مشکوک در استان «بریتیش کلمبیا» در کانادا در سال ۲۰۲۱ باعث شد تا یک حسابرسی ملی انجام شود.

گفته می‌شود که در ایالات متحده، صدها هزار کودک بین سال های ۱۸۶۹ و ۱۹۶۰ به زور در مدارس شبانه روزی قرار گرفتند.

جدایی کودکان بومی از خانواده‌هایشان

به گزارش دویچه وله، در کانادا از سال ۱۸۷۴ تقریبا ۱۵۰ هزار کودک از بومیان کانادا را از خانواده‌ و فرهنگشان جدا و به شبانه‌روزی‌های تحت سرپرستی کلیسا سپردند تا آنها را وادار به تطابق و همگرایی با جامعه اکثریت سفیدپوست کنند.

بسیاری از آنها در این اقامتگاه‌ها مورد بدرفتاری یا سوء‌استفاده جنسی قرار گرفتند. بر پایه اطلاعات منتشر شده در مورد سرنوشت این کودکان، دست کم ۳۲۰۰ تن از این کودکان در طول اقامت در این شبانه‌روزی‌ها جان سپردند که بیشتر مرگ و میرها بر اثر ابتلا به سل بوده است.

پس از کشف گورهای کودکان بومی کملوپس در سراسر کانادا از جمله در منطقه‌ای به نام «ماریول» حفاری‌های گسترده‌ای در محوطه و نزدیک مدارس شبانه‌روزی پیشین برای کودکان بومی با حمایت دستگاه‌های دولتی کلید خورد.

در ماریول از سال ۱۸۹۹ تا ۱۹۹۷ یک شبانه‌روزی کاتولیک برای کودکان بومی برپا بود. دو سال بعد یعنی در سال ۹۹ آن را خراب کردند و به جای آن یک مدرسه روزانه معمولی بنا شد.

کودکانی که دیگر هرگز خانواده‌های خود را ندیدند

در بیشتر موارد، برنامه‌های آموزشی در این مدارس شبانه روزی بر پایه مهارت‌های حرفه‌ای منسوخ و باورهای جنسیت‌زده استوار بود.

گزارش تحقیقی مقام‌های دولتی آمریکا نشان می‌دهد که بسیاری از کودکان بومی این مدارس، دیگر هرگز خانواده‌های خود را ندیدند.

در مدارس شبانه‌روزی بومیان آمریکا، کودکان بومی با هدف ادغام در جامعه سفیدپوستان مهاجر مسیحی از خانواده‌هایشان جدا شدند. در این مدارس به طور مشخص به آنها زبان انگلیسی و آموزه‌های مسیحیت آموزش داده شد.

بخشی از یک تاریخ فراموش شده

یافته‌های گزارش روز سه‌شنبه مجموعه‌ای از جلسات در سراسر ایالات متحده طی دو سال گذشته را دنبال می‌کند که در آن ده‌ها دانش‌آموز سابق رفتار خشن و اغلب تحقیرآمیز را که هنگام جدایی از خانواده‌های خود متحمل شدند، بازگو کردند.

در گزارش اولیه ای که در سال ۲۰۲۲ منتشر شد، مقامات تخمین زدند که بیش از ۵۰۰ کودک در مدارس جان باختند که دولت فدرال از طریق قوانین و سیاست ها از آنها حمایت کرده بود.

مقامات آمریکایی مشخص کردند که مدارس، مؤسسات مشابه و برنامه‌های همسان‌سازی مرتبط با بیش از ۲۳ میلیارد دلار هزینه فدرال تعدیل‌شده بر اساس تورم تأمین مالی شده‌اند.

آنها همچنین خواستار ایجاد یک یادبود ملی برای قدردانی و یادبود همه آسیب‌دیدگان و شناسایی و بازگرداندن بقایای کودکانی که در مدارس جان باختند، هستند.

به گزارش الجزیره، «دونوان آرچامبل»، ۸۵ ساله از منطقه سرخپوستان «فورت بلکنپ» در «مونتانا» گفت که او را در سن ۱۱ سالگی به مدارس شبانه روزی فرستادند و با او بدرفتاری کردند، مجبور کردند موهایش را کوتاه کند و از صحبت کردن به زبان مادری اش جلوگیری کردند.

او گفت که هرگز درباره دوران مدرسه‌اش با فرزندانش صحبت نکرد تا اینکه چندین سال پیش کتابی درباره این تجربه نوشت.

وی اظهار کرد: عذرخواهی لازم است. آنها باید عذرخواهی کنند. اما همچنین باید اطلاعات گسترده تری در مورد آنچه برای ما اتفاق افتاد، وجود داشته باشد. برای من، این بخشی از یک تاریخ فراموش شده است.

پایان خبر ری رایت