نجات 8 بیمار نیازمند عضو از هر مرگ مغزی/ زمان طلایی برای اهدای عضو

مدیر دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت با بیان اینکه از هر مرگ مغزی می توان جان هشت بیمار نیازمند عضو را نجات داد؛ گفت: این پیشرفت بزرگ علم پزشکی برای اهدای زندگی به کسانی است که در لبه مرگ و زندگی قرار گرفته اند.

دکتر فرشید رضایی در گفت وگو با ری رایت، با بیان اینکه در آستانه هفته «اهدای عضو و اهدای زندگی» قرار داریم، اظهار کرد: خوب است نه تنها عموم جامعه بلکه دانشجویان رشته های مختلف به ویژه پیراپزشکی و حتی پزشکی درباره اهدای عضو به عنوان پدیده ارزشمند پیشرفت علم، بیشتر بدانند. نقش دانشجویان پزشکی و پیراپزشکی در افزایش سواد سلامت جامعه بدیلی ندارد و حایز اهمیت است.

وی با بیان اینکه مطالعه ای جدید میان دانشجویان رشته های مختلف در کشور عمان انجام شده، اظهار کرد: نتایج به دست آمده از این تحقیق جالب است. نتایج به دست آمده بیانگر این است که اگرچه 99 درصد دانشجویان، عبارت «اهدای عضو بعد از مرگ مغزی» را شنیده بودند و  95درصد دانشجویان می دانستند که اهدای عضو می تواند جان بسیاری را نجات دهد، اما فقط 34 درصد دانشجویان اطلاعات خوب و کافی در مورد اهدای عضو داشتند و فقط حدود هفت درصد درباره  «مرگ مغزی» و اتفاقات بعد از آن در بدن اطلاعات کافی داشتند.

مدیر دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت با اشاره به مطالعه انجام شده در کشور عمان گفت: فقط نیمی از دانشجویان در عمان می دانستند که دین اسلام، «پیوند اعضا و اهدای عضو» را مجاز و قابل انجام می داند.

رضایی با بیان اینکه روند پیوند اعضا در جهان رو به افزایش است، اظهار کرد: اگرچه پیوند اعضا در جهان رو به افزایش است، اما  افراد زیادی در لیست اهدای عضو قرار دارند و بسیاری از نارسایی های عضو که تا کنون در علم پزشکی درمان نداشتند یا بسیار گران و پرعارضه بودند صرفا با اهدای عضو می توانند درمان شوند.

وی با اشاره به یافته های مطالعه انجام شده در کشور عمان گفت: محققان، دانش و نگرش دانشجویان در مورد مرگ مغزی و مزایا و چگونگی اهدای عضو را کافی ندیدند. در بررسی علل مشخص شد که ندانستن و ناآگاهی از پدیده اهدای عضو و زمان های طلایی اهدای عضو بعد از مرگ مغزی، شایع ترین علتی است که یک دانشجو ممکن است با اهدای عضو موافق نباشد و لذا برگزاری کمپین های اهدای عضو با ایفای نقش دانشجویان و برگزاری سمپوزیوم های علمی می تواند در افزایش آگاهی این قشر ارزشمند و فرهیخته موثر باشد.

مدیر دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت با اشاره به نتایج به دست آمده از مطالعه کشور عمان گفت: 84درصد دانشجویان، فضای مجازی و شبکه های اجتماعی مجازی را منبع اصلی خود برای کسب اطلاعات مناسب در مورد مرگ مغزی و فرآیند اهدا عضو اعلام کردند. دانشجویان شرکت کننده در این تحقیق در مورد امکان پذیر بودن استفاده از بافت و اعضا بعد ار مرگ مغزی اطلاع زیادی نداشتند؛ فقط 12درصد می دانستند مرگ مغزی دیگر برگشت پذیر و بهبودیافتنی نیست. همچنین فقط 15درصد نام کارت اهدا عضو را شنیده بودند.

کمبود عضو مناسب برای پیوند؛ مشکلی جهانی

رضایی درباره ضرورت اهدای عضو گفت: علیرغم نقش مهم اهدای عضو بعد از مرگ مغزی در بهبود کیفیت زندگی و نجات جان انسان ها در دنیای امروز و پیشرفت های علم پزشکی برای گره های ناگشودنی سال های گذشته، کمبود عضو مناسب برای اهدا و پیوند یک مشکل در دنیا به حساب می آید. هر چند موانع قومیتی، فرهنگی و قبیله ای از دلایلی هستند که برخی اقوام و قبایل در نقاطی از دنیا هنوز با پدیده اهدای عضو خو نگرفته اند اما کم اطلاعی و ندانستن در مورد مرگ مغزی و اهدای عضو مهمترین علت آن است.

نجات 8 بیمار نیازمند عضو از هر مرگ مغزی

وی ادامه داد: بعد از هر مرگ مغزی، قلب و سایر بافت های بدن نیز در طی چند روز به سرعت از بین می روند و لذا در علم پزشکی مرگ مغزی را به دلیل غیرقابل برگشت بودن، مرگ قطعی می دانند و سرعت عمل در آغاز فرآیند اهدای عضو از بدن متوفی به گیرندگان عضو را مهم می دانند. بعد از هر مرگ مغزی می توان جان 8 نفر را نجات داد؛ این پیشرفت بزرگ علم پزشکی برای اهدای زندگی است به کسانی که در لبه مرگ و زندگی قرار گرفته اند و تنها شانس آنها برای زنده ماندن و رهایی از رنج چندساله همان دریافت به موقع و سریع عضو است.

مدت زمان طلایی برای اهدای عضو بعد از مرگ مغزی

رضایی با بیان اینکه هنگامی که مغز انسان دچار مرگ مغزی می شود تمام عملکردهای مغز از بین می رود و در نتیجه فرماندهی بدن برای نفس کشیدن نیز از بین می رود، افزود: زیرا مرکز تنفس خودبخودی انسان در ساقه مغز است که در مرگ مغزی می میرد؛ پس از مرگ مغزی، قلب که برای تپش خود نیاز به اکسیژن و خون دارد نیز در عرض چند دقیقه تا ماکزیمم یک ساعت به سرعت از بین می رود و صرفا با دستگاه تنفس مکانیکی می توان آن را برای چند ساعت تا ماکزیمم سه چهار روز نگه داشت تا قابل پیوند به نفر بعدی شود.

نقش آموزش در فرهنگ اهدای عضو

مدیر دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت ادامه داد: در صورت تاخیر بیش از 3 روز و استفاده از داروهای حمایتی ضربان قلب، معمولا کیفیت آن قلب مناسب اهدا به فرد دیگری نبوده و زمان از دست رفته است. به همین دلیل، کشورهای دنیا به مردم آموزش کافی می دهند و در برخی کشورها خانواده متوفی بسیار سریع و طی شش ساعت بعد از مرگ مغزی به اهدای عضو رضایت می دهند؛ حال آنکه در برخی کشورها میانگین زمان رضایت دادن خانواده متوفی بسیار دیر و سه تا چهار روز بعد از اعلام مرگ مغزی است.

رضایی افزود: پس از مرگ مغزی، ارگان هایی از بدن مانند قلب، کبد، لوزالمعده، کلیه ها، ریه ها قابل اهدا کردن است و برخی بافت ها نیز می تواند سرنوشت زندگی را در گیرنده بافت تغیر دهد. به عنوان مثال، اهدای قرنیه می تواند بینایی را به چشم نابینای فرد دیگر بازگرداند یا مغز استخوان، تاندون، بافت غضروف، دریچه های قلب و برخی بافت های دیگر به بازسازی آسیب های شدید بافتی و کیفیت از دست رفته زندگی چندین انسان دیگر (کودک یا بزرگسال) کمک کند و گاهی تا 50 نفر را از معلولیت ها و رنج های شدید نجات دهد.

وی درباره ضرورت افزایش سلامت سواد جامعه در زمیته اهدای عضو گفت: تلاش در جهت افزایش سواد سلامت مردم در زمینه اهدای عضو و بهبود نگرش عمومی به این رفتار انسانی می تواند کمبود عضو پیوندی را جبران کند و از مرگ های قابل پیشگیری زیادی جلوگیری شود.

مدیر دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت با بیان اینکه 31 اردیبهشت به عنوان «روز اهدای عضو و اهدای زندگی» نامگذاری شده، افزود: هفته اهدای عضو، فرصتی فراهم می آورد تا گروه های مختلف مردم، دانشجویان و دست اندرکاران اثرگذار در دانش و نگرش جامعه، در مورد مرگ مغزی و اهدای عضو اطلاعات بیشتری کسب کنند و بدین طریق جان افراد بیشتری را بتوان از مرگ حتمی نجات داد.

پایان خبر ری رایت