استفاده از دوچرخه برقی با یک شرط محال برای زنان/ محدودیت همچنان ادامه دارد؟/ گزینه «من زن هستم» پذیرفته نمی شد

به گزارش ری رایت، مدت ها بود از دوچرخه های اشتراکی در سطح شهر تهران خبری نبود، دوچرخه هایی که به نظر می رسد به دلیل محدودیت ها برای دوچرخه سواری زنان از شهر جمع آوری شدند، اما حالا یک بار دیگر تردد وسایل نقلیه اشتراکی در تهران به چشم می خورد، این بار دوچرخه های برقی قرار است جای دوچرخه های سابق را بگیرند.

این دوچرخه ها متعلق به یک کسب وکار جدید یا همان استارتاپ هستند که قبل تر بنیانگذار آن در نخستین رونمایی از دوچرخه برقی اشتراکی ایران از ورود این دوچرخه ها به خیابان های تهران طی ماه های آینده خبر داده بود، حالا به نظر می رسد این اتفاق افتاده است، طوری که از عکس ها برمی آید ارایه خدمات از طریق این دوچرخه های برقی اشتراکی به شهروندان شروع شده است.

گزینه «من زن هستم» پذیرفته نمی شد

با وجود شروع به کار این دوچرخه ها و امکان استفاده از آن ها در تهران، اما آن طورکه به نظر می رسد زنان همچنان نمی توانند از این دورچرخه های برقی اشتراکی استفاده کنند، در بخش قوانین و مقررات استفاده از این دوچرخه های برقی درباره شرایط استفاده از آن نوشته شده که «کلیه کاربران باید بیشتر از 18 سال و کمتر از 75 سال داشته باشند. تحت هیچ شرایطی حساب کاربری یک فرد نباید در اختیار غیر -شخص ثالث دیگری- قرار گیرد (افراد زیر 18 سال، بانوان فاقد گواهینامه موتور برای موتورسواری). در هنگام بروز هرگونه اتفاق یا حادثه ای کلیه مسیولیت آن بر عهده صاحب حساب کاربری ست.»

درحالی در متن قوانین استفاده از این دوچرخه های برقی نوشته شده زنان فاقد گواهینامه موتور برای موتور سواری نمی توانند از این دوچرخه های برقی استفاده کنند که عملاً در ایران به زنان گواهینامه موتور ارایه نمی شود.

گفت می شد که اولین تجربه دوچرخه اشتراکی در تهران نیز به دلیل مسایل مربوط به دوچرخه سواری زنان تعطیل شد.

پیش از این شهردار سابق تهران نیز در گفت وگویی در کافه خبر دراین باره گفت: دوچرخه سواری کوچکترین پروژه ما برای کیفی سازی شهر بود، اما بزرگترین نبود. البته پروژه مهمی بود، به این دلیل که سال 1396 یک نظرسنجی از مردم تهران درباره بزرگترین مشکلات این شهر انجام شد، از نظر تهرانی ها آلودگی و ترافیک بزرگترین مشکل این شهر بود و طبیعی بود که کنترل آلودگی و ترافیک اولین پروژه شهرداری باشد، تامین و تجهیز حمل و نقل عمومی یکی از روش های حل این مشکلات بود اما یکی از روش های دیگر که بُعد کیفی داشت دوچرخه سواری وتوسعه مسیرهای پیاده و دوچرخه سواری بود.

پیروز حناچی در پاسخ به این موضوع که «گفته می شد یکی از فشارهایی که روی شهرداری بود، تعطیل شدن پروژه دوچرخه سواری بیدود به خاطر دوچرخه سواری زنان بود، که البته در نهایت هم تعطیل شد» افزود: این حساسیت همواره وجود داشت، ولی بیدود به این دلیل در زمان ما دچار محدودیت نشد، البته دستگاه های نظارتی بیرون به آن ها (مسیولین بیدود) فشار آوردند، برای همین آن ها با نرم افزار بیدود کاری کردند که اگر شما گزینه «من زن هستم» را انتخاب می کردید نرم افزار شما را نمی پذیرفت.