مهریه بالای ۱۴ سکه: قوانین، نحوه وصول و راهنمای کامل حقوقی
مهریه بیشتر از ۱۴ سکه
علی رغم اخبار و شایعات گسترده، طرح کاهش سقف ضمانت اجرای کیفری مهریه از ۱۱۰ به ۱۴ سکه هنوز به تصویب نهایی نرسیده است. در حال حاضر، ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده همچنان معتبر بوده و بر اساس آن، ضمانت اجرای کیفری مهریه تا سقف ۱۱۰ سکه طلا اعمال می شود و مازاد بر آن، نیازمند اثبات تمکن مالی زوج است.
موضوع مهریه، به عنوان یکی از اساسی ترین مباحث در حقوق خانواده ایران، همواره کانون توجه و بحث بوده است. در سال های اخیر، با افزایش چشمگیر قیمت سکه و چالش های اقتصادی مرتبط با آن، دغدغه های مربوط به مهریه های بالا و توانایی پرداخت آن ها، به یکی از مسائل اصلی جامعه تبدیل شده است. در این میان، اخبار ضد و نقیض درباره قانون جدید مهریه ۱۴ سکه ابهامات بسیاری را در میان زوجین و عموم مردم ایجاد کرده است. بسیاری از افراد به دنبال آگاهی از وضعیت حقوقی و اجرایی مهریه هایی با تعداد سکه بیشتر از ۱۴ عدد هستند و می خواهند بدانند آیا این تغییرات پیشنهادی به قانون تبدیل شده اند و چه تأثیری بر زندگی آن ها خواهد داشت. هدف این مقاله، ارائه اطلاعات دقیق و مستند، شفاف سازی وضعیت فعلی قوانین مهریه، به ویژه برای مبالغ بیش از ۱۴ و ۱۱۰ سکه، و تصحیح باورهای نادرست رایج در این زمینه است تا مخاطبان بتوانند با دیدی واقع بینانه و آگاهانه، تصمیمات حقوقی خود را اتخاذ کنند.
آیا قانون مهریه ۱۴ سکه به تصویب نهایی رسیده است؟
یکی از مهم ترین ابهامات و پرسش هایی که در ماه های اخیر در محافل عمومی و حقوقی مطرح شده، این است که آیا طرح کاهش سقف ضمانت اجرای کیفری مهریه از ۱۱۰ سکه به ۱۴ سکه به تصویب نهایی مجلس شورای اسلامی رسیده و جنبه قانونی پیدا کرده است؟ پاسخ صریح و رسمی به این پرسش منفی است. این طرح همچنان در حد یک پیشنهاد، یک مباحثه در کمیسیون های مجلس و یا نهایتاً در مرحله بررسی اولیه قرار دارد و به تأیید نهایی شورای نگهبان برای تبدیل شدن به قانون لازم الاجرا نرسیده است.
طرح موسوم به قانون مهریه ۱۴ سکه با هدف کاهش تعداد زندانیان مهریه و تنظیم مهریه ها به صورتی واقع بینانه تر، در مجلس مطرح شده بود. اما لازم است بدانیم که تا به امروز، هیچ ابلاغ رسمی مبنی بر تصویب و لازم الاجرا شدن چنین قانونی منتشر نشده است. بنابراین، هرگونه اطلاعاتی که این طرح را به عنوان یک قانون قطعی و لازم الاجرا معرفی می کند، نادرست بوده و مبنای قانونی ندارد. این مسئله به ویژه برای افرادی که در آستانه ازدواج هستند یا با پرونده های مهریه درگیرند، اهمیت حیاتی دارد، زیرا تصمیمات حقوقی آن ها باید بر اساس قوانین جاری و معتبر اتخاذ شود.
در نتیجه، باید تأکید کرد که قانون ۱۱۰ سکه که در ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده مصوب سال ۱۳۹۱ آمده است، همچنان معتبر و لازم الاجراست و تمامی مراجع قضایی و دفاتر ثبت اسناد رسمی، بر اساس همین قانون به پرونده های مهریه رسیدگی می کنند. هرگونه تغییر در قوانین مهریه، پس از طی مراحل قانونی، از طریق مبادی رسمی اطلاع رسانی خواهد شد و تا آن زمان، ملاک عمل، همان قانون ۱۱۰ سکه است. این شفاف سازی برای جلوگیری از سوءتفاهم ها و تصمیمات نادرست حقوقی، ضروری است.
قانون فعلی مهریه در ایران: جزئیات ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده (سقف ۱۱۰ سکه)
با توجه به عدم تصویب طرح ۱۴ سکه، مهم است که جزئیات قانون فعلی مهریه در ایران را به دقت بررسی کنیم. ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده که در سال ۱۳۹۱ به تصویب رسید، چارچوب اصلی رسیدگی به مهریه را مشخص می کند و مبنای عمل دادگاه ها و مراجع ثبتی است. این ماده قانونی به وضوح سقف ۱۱۰ سکه را برای ضمانت اجرای کیفری (حبس) مهریه تعیین کرده و تفاوت های مهمی را بین مهریه تا ۱۱۰ سکه و مهریه بیشتر از آن قائل شده است.
مهریه تا ۱۱۰ سکه: ضمانت اجرای کیفری و توقیف اموال
بر اساس ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده، اگر مهریه در زمان عقد تا سقف یکصد و ده سکه تمام بهار آزادی یا معادل آن باشد، وصول آن مشمول مقررات ماده ۲ قانون اجرای محکومیت های مالی است. این بدان معناست که:
- زوجه می تواند برای مطالبه مهریه خود، درخواست توقیف اموال زوج را از طریق اجرای ثبت یا دادگاه مطرح کند.
- در صورتی که زوج از پرداخت مهریه تا این سقف خودداری کند و اعسار (ناتوانی مالی) خود را نیز اثبات نکند، امکان درخواست جلب و بازداشت او توسط زوجه وجود دارد. به عبارت دیگر، تا این سقف، مهریه دارای ضمانت اجرای کیفری است و عدم پرداخت آن می تواند منجر به حبس زوج شود.
این بخش از قانون، به زوجه این امکان را می دهد که تا سقف ۱۱۰ سکه، از پشتوانه قانونی قوی برای وصول حق خود برخوردار باشد و در صورت عدم همکاری زوج، از اهرم های قانونی لازم برای دریافت مهریه استفاده کند. اهمیت این سقف در این است که مسئولیت پرداخت را بر عهده زوج قرار می دهد و او ملزم به اثبات ناتوانی خود در پرداخت است.
مهریه بیشتر از ۱۱۰ سکه: لزوم اثبات تمکن مالی زوج
ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده تصریح می کند که چنانچه مهریه بیشتر از یکصد و ده سکه باشد، در خصوص مازاد بر این میزان، فقط ملائت (تمکن مالی) زوج ملاک پرداخت است. این بخش از قانون تفاوت اساسی بین دو دسته مهریه ایجاد می کند و دارای پیامدهای حقوقی مهمی است:
- برای مبالغ مازاد بر ۱۱۰ سکه، امکان جلب یا حبس زوج وجود ندارد. به عبارتی، برای این بخش از مهریه، ضمانت اجرای کیفری منتفی است.
- زوجه برای مطالبه مازاد بر ۱۱۰ سکه، باید در دادگاه تمکن مالی زوج را اثبات کند. این اثبات می تواند از طریق ارائه مدارکی نظیر اسناد مالکیت اموال (خانه، خودرو، زمین)، حساب های بانکی پرگردش، فیش حقوقی بالا، و یا هر دلیل دیگری که نشان دهنده توانایی مالی زوج باشد، صورت گیرد.
- دادگاه پس از بررسی مدارک و در صورت اثبات تمکن مالی زوج، حکم به پرداخت مازاد بر ۱۱۰ سکه را صادر خواهد کرد. این پرداخت ممکن است به صورت یکجا یا اقساطی، بسته به میزان تمکن زوج و نظر قاضی، تعیین شود.
رعایت مقررات مربوط به محاسبه مهریه به نرخ روز، در هر دو حالت (تا ۱۱۰ سکه و بیشتر از آن) کماکان الزامی است. این بدان معناست که ارزش سکه ها بر اساس قیمت روز طلا در زمان مطالبه مهریه محاسبه و پرداخت می شود، نه قیمت زمان عقد.
طبق ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده، ضمانت اجرای کیفری (جلب و حبس) فقط برای ۱۱۰ سکه اول مهریه اعمال می شود و برای مازاد بر این مقدار، تنها در صورت اثبات تمکن مالی زوج توسط زوجه، امکان مطالبه و وصول مهریه وجود دارد و خبری از ضمانت اجرای کیفری نخواهد بود.
سناریوی احتمالی: در صورت تصویب طرح ۱۴ سکه، چه اتفاقی برای مهریه های بالاتر می افتد؟
با وجود تأکید بر عدم تصویب طرح ۱۴ سکه، بررسی سناریوی احتمالی و تحلیل پیامدهای آن در صورت نهایی شدن این طرح، می تواند به درک عمیق تر موضوع و آمادگی برای تغییرات آینده کمک کند. این بخش صرفاً یک تحلیل پیش بینی شده بر مبنای طرح های پیشنهادی مطرح شده در مجلس است و نه یک واقعیت قانونی فعلی. هدف از این بررسی، روشن ساختن تفاوت های اساسی است که ممکن است در صورت تغییر قانون، در نحوه مطالبه و ضمانت اجرای مهریه ایجاد شود.
سقف ضمانت اجرای کیفری جدید: تنها تا ۱۴ سکه
در صورتی که طرح کاهش سقف ضمانت اجرای کیفری مهریه به ۱۴ سکه به تصویب نهایی برسد، مهم ترین تغییر، محدود شدن امکان جلب و حبس زوج به همین تعداد سکه خواهد بود. این بدان معناست که:
- تنها برای ۱۴ سکه اول مهریه، زوجه می تواند درخواست جلب و بازداشت زوج را در صورت عدم پرداخت و عدم اثبات اعسار از سوی او، مطرح کند.
- برای مابقی مهریه، حتی اگر تعداد سکه ها بسیار بیشتر از ۱۴ عدد باشد، دیگر امکان درخواست جلب و اعمال فشار کیفری وجود نخواهد داشت. این تغییر می تواند به طور چشمگیری تعداد زندانیان مهریه را کاهش دهد و فشار بر سیستم قضایی را نیز تقلیل بخشد.
این رویکرد، در راستای سیاست های کاهش حبس و تمرکز بر جنبه حقوقی مطالبات مالی است. البته، این طرح با انتقاداتی نیز مواجه شده است، مبنی بر اینکه ممکن است پشتوانه مالی زنان را تضعیف کند و آن ها را در مسیر وصول مهریه با چالش های بیشتری روبه رو سازد.
مطالبه مازاد بر ۱۴ سکه: صرفاً از طریق حقوقی
در صورت تصویب طرح ۱۴ سکه، نحوه مطالبه مهریه مازاد بر این سقف، تغییر اساسی خواهد کرد. برای مطالبه سکه های بیشتر از ۱۴ عدد، زوجه دیگر نمی تواند به سادگی و از طریق اجرای ثبت درخواست جلب دهد. در این شرایط، روند مطالبه صرفاً از طریق حقوقی و با رعایت مراحل زیر امکان پذیر خواهد بود:
- زوجه باید با مراجعه به دادگاه خانواده و ارائه دادخواست، مطالبه مهریه مازاد بر ۱۴ سکه را مطرح کند.
- در این مرحله، بر خلاف ۱۱۰ سکه فعلی، مسئولیت اثبات تمکن مالی زوج بر عهده زوجه خواهد بود. زوجه باید با ارائه مدارک و شواهد کافی، ثابت کند که زوج توانایی مالی پرداخت مابقی مهریه را دارد.
- بدون اثبات تمکن مالی، حتی اگر زوج مهریه بالایی را پذیرفته باشد، دادگاه نمی تواند حکم به پرداخت مازاد بر ۱۴ سکه را صادر کند و همچنین، هیچ ضمانت اجرای کیفری (مانند جلب) برای این مبالغ اعمال نخواهد شد.
این تغییر، مسئولیت سنگینی را بر دوش زوجه برای اثبات دارایی و توانایی مالی زوج قرار می دهد و ممکن است فرآیند مطالبه مهریه را طولانی تر و پیچیده تر سازد. هدف از این رویکرد، ممانعت از سوءاستفاده از مهریه به عنوان ابزاری برای فشار و تمرکز بر ماهیت حقوقی دین مالی است.
مقایسه با قانون ۱۱۰ سکه فعلی: تفاوت های اساسی
مقایسه سناریوی احتمالی طرح ۱۴ سکه با قانون ۱۱۰ سکه فعلی، تفاوت های اساسی را در نحوه مطالبه و فشار قانونی آشکار می سازد:
-
ضمانت اجرای کیفری:
- قانون ۱۱۰ سکه: تا سقف ۱۱۰ سکه، امکان جلب و حبس زوج وجود دارد (مگر اینکه اعسار او ثابت شود).
- طرح ۱۴ سکه (پیشنهادی): تنها تا سقف ۱۴ سکه، امکان جلب و حبس وجود خواهد داشت.
-
اثبات تمکن مالی:
- قانون ۱۱۰ سکه: برای ۱۱۰ سکه اول، زوج باید اعسار خود را اثبات کند؛ در غیر این صورت، محکوم به پرداخت می شود. برای مازاد بر ۱۱۰ سکه، زوجه باید تمکن مالی زوج را اثبات کند.
- طرح ۱۴ سکه (پیشنهادی): برای ۱۴ سکه اول، زوج باید اعسار خود را اثبات کند. برای مازاد بر ۱۴ سکه، زوجه مسئول اثبات تمکن مالی زوج خواهد بود.
-
فشار قانونی:
- کاهش سقف ضمانت اجرای کیفری، به طور چشمگیری فشار قانونی بر مردان را کاهش می دهد و امکان سوءاستفاده از اهرم زندان را از بین می برد. این امر می تواند منجر به کاهش آمار پرونده های مهریه در محاکم شود، اما در عین حال، ممکن است فرآیند وصول مهریه های بالاتر را برای زنان دشوارتر سازد.
لازم به یادآوری است که قوانین، عطف به ماسبق نمی شوند؛ به این معنی که اگر قانون جدیدی تصویب شود، اصولاً بر پرونده ها و عقدهای پیش از تاریخ تصویب آن تأثیر نمی گذارد. بنابراین، مهریه های تعیین شده در عقدهای گذشته، بر اساس قانون زمان عقد قابل مطالبه خواهند بود، مگر اینکه در خود قانون جدید، تصریح خاصی بر عطف به ماسبق شدن آن وجود داشته باشد که در مورد طرح ۱۴ سکه چنین چیزی مطرح نشده است.
مالیات مهریه: واقعیت ها و شایعات پیرامون قانون جدید مالیات مهریه
در کنار ابهامات پیرامون قانون مهریه ۱۴ سکه، موضوع مالیات مهریه نیز طی سال های اخیر به یکی از پربحث ترین مسائل تبدیل شده و شایعات بسیاری را به همراه داشته است. برای روشن شدن این موضوع، لازم است بین وضعیت فعلی و طرح های پیشنهادی تفکیک قائل شویم.
وضعیت فعلی مالیات مهریه: حق ثبت و هزینه های دادرسی
در حال حاضر و بر اساس قوانین مالیاتی موجود در ایران، مهریه به طور مستقیم مشمول مالیات بر درآمد نیست. این بدان معناست که زوجه بابت دریافت مهریه خود، مالیات بر درآمد پرداخت نمی کند، چرا که مهریه به عنوان یک دارایی و نه درآمد، تلقی می شود. با این حال، باید به دو نکته مهم توجه داشت:
- حق ثبت: در زمان ثبت عقد ازدواج در دفاتر اسناد رسمی، هزینه هایی تحت عنوان حق ثبت و عوارض دریافت می شود. این هزینه ها بر اساس تعرفه های مصوب و متناسب با میزان مهریه تعیین می گردند. مسئولیت پرداخت این هزینه ها معمولاً بر عهده زوج است.
- هزینه های دادرسی و اجرای ثبت: در صورتی که زوجه برای مطالبه مهریه خود به مراجع قضایی (دادگاه) یا اجرای ثبت مراجعه کند، باید هزینه های دادرسی و اجرایی مربوطه را پرداخت نماید. این هزینه ها نیز بر اساس تعرفه های قانونی محاسبه می شوند و بسته به مراحل پیگیری و ارزش مهریه، متغیر خواهند بود.
بنابراین، آنچه اکنون به عنوان هزینه یا مالیات با مهریه ارتباط دارد، صرفاً شامل حق ثبت در دفاتر و هزینه های پیگیری قضایی است و هیچ مالیات مستقیمی بر اصل مبلغ مهریه وضع نشده است.
بررسی طرح های پیشنهادی مالیات پلکانی
شایعات و بحث ها پیرامون مالیات مهریه، عمدتاً از طرح های پیشنهادی در مجلس شورای اسلامی نشأت گرفته اند که به دنبال وضع مالیات پلکانی بر مهریه های بالا بوده اند. این طرح ها که با هدف کنترل مهریه های نامتعارف و ایجاد تعادل در این نهاد مطرح شدند، به شرح زیر بودند:
- مالیات برای مهریه های ۱۵ تا ۵۰ سکه: در برخی از این طرح ها، پیشنهاد شده بود که برای مهریه هایی در این بازه، درصدی مشخص (مثلاً ۵ یا ۱۰ درصد) به عنوان مالیات دریافت شود.
- مالیات برای مهریه های ۵۱ تا ۱۰۰ سکه: برای این بازه، نرخ مالیاتی بالاتر (مثلاً ۱۵ یا ۲۰ درصد) پیشنهاد شده بود.
- مالیات برای مهریه های بالاتر از ۱۰۰ سکه: بالاترین نرخ مالیاتی (مثلاً ۲۵ یا ۳۰ درصد) برای مهریه های بسیار سنگین در نظر گرفته شده بود.
مسئولیت پرداخت چنین مالیاتی، در صورت تصویب چنین قانونی، معمولاً بر عهده زوجه به عنوان دریافت کننده مهریه پیش بینی شده بود. هدف از این طرح ها، کاهش جذابیت تعیین مهریه های بسیار بالا و تشویق به انتخاب مهریه های متعارف تر بود تا از بروز مشکلات اقتصادی برای زوج و همچنین از تبدیل شدن مهریه به ابزاری برای فشار، جلوگیری شود.
با این حال، باید تأکید کرد که هیچ یک از این طرح های مالیات پلکانی بر مهریه، تا به امروز به تصویب نهایی نرسیده اند و جنبه قانونی پیدا نکرده اند. بنابراین، اخبار و شایعات مربوط به مالیات مهریه را باید با احتیاط و بر اساس منابع رسمی دنبال کرد و در حال حاضر، چنین مالیاتی وجود ندارد. آگاهی از هزینه های ثبت و اجرای مهریه برای تمامی افراد درگیر این مسئله، همچنان از اهمیت بالایی برخوردار است.
تفاوت های کلیدی مهریه عندالمطالبه و عندالاستطاعه و نقش آن در مهریه های بالا
یکی از مهم ترین تصمیمات در زمان عقد ازدواج، نحوه تعیین مهریه از نظر زمان پرداخت است که می تواند به دو شکل عندالمطالبه یا عندالاستطاعه باشد. انتخاب هر یک از این دو نوع، پیامدهای حقوقی متفاوتی برای زوجین دارد و در مهریه های بالا، نقش آن پررنگ تر می شود.
مهریه عندالمطالبه: فوریت مطالبه و حق حبس زوجه
واژه عندالمطالبه به معنای به محض درخواست است. زمانی که مهریه به صورت عندالمطالبه تعیین می شود، به این معنی است که زوجه می تواند هر زمان که بخواهد، پس از وقوع عقد و حتی بدون نیاز به طلاق، مهریه خود را از زوج مطالبه کند. ویژگی های اصلی مهریه عندالمطالبه عبارتند از:
- فوریت مطالبه: زوجه می تواند به محض عقد، درخواست پرداخت مهریه را داشته باشد.
- حق حبس: در صورتی که مهریه عندالمطالبه باشد و زوجه تمکین خاص (برقراری رابطه زناشویی) نکرده باشد، می تواند تا زمان دریافت تمام یا بخشی از مهریه (توافقی)، از حق حبس خود استفاده کرده و از تمکین خودداری کند، بدون آنکه ناشزه محسوب شود و نفقه او نیز قطع نخواهد شد.
- عدم نیاز به اثبات توان مالی زوج: در این نوع مهریه، زوج مسئول پرداخت است و بار اثبات اعسار (ناتوانی مالی) بر عهده خود اوست تا بتواند مهریه را به صورت اقساط پرداخت کند. در غیر این صورت، محکوم به پرداخت یکجای مهریه خواهد شد.
این نوع مهریه، پشتوانه حقوقی قوی تری برای زوجه فراهم می کند و در مهریه های بالا، امکان مطالبه و پیگیری آن را تسهیل می بخشد، هرچند که زوج نیز می تواند با اثبات اعسار، درخواست تقسیط نماید.
مهریه عندالاستطاعه: نیاز به اثبات توان مالی زوج و عدم حق حبس
واژه عندالاستطاعه به معنای در صورت توانایی است. اگر مهریه به صورت عندالاستطاعه تعیین شود، مطالبه و دریافت آن منوط به اثبات توانایی مالی زوج از سوی زوجه است. ویژگی های اصلی مهریه عندالاستطاعه عبارتند از:
- نیاز به اثبات توان مالی زوج: برای مطالبه مهریه عندالاستطاعه، زوجه باید در دادگاه ثابت کند که زوج توانایی پرداخت مهریه را دارد. بدون این اثبات، دادگاه حکم به پرداخت مهریه نخواهد داد.
- عدم حق حبس: در این نوع مهریه، زوجه حق حبس ندارد و نمی تواند به صرف عدم پرداخت مهریه، از تمکین خودداری کند. در صورت عدم تمکین، ناشزه محسوب شده و حق نفقه او ممکن است قطع شود.
- بار اثبات بر عهده زوجه: برخلاف مهریه عندالمطالبه که زوج باید اعسار خود را ثابت کند، در مهریه عندالاستطاعه این زوجه است که باید ملائت (تمکن مالی) زوج را به دادگاه اثبات کند. این امر می تواند فرآیند مطالبه مهریه را برای زوجه دشوارتر سازد.
انتخاب مهریه عندالاستطاعه معمولاً در مواردی صورت می گیرد که زوج تمایل به تعیین مهریه بالا دارد اما نمی خواهد فوراً تحت فشار پرداخت قرار گیرد. در مهریه های بالا، این نوع تعیین مهریه می تواند پیچیدگی های بیشتری برای زوجه در فرآیند مطالبه ایجاد کند.
دادخواست اعسار مهریه: راهکاری برای تقسیط
دادخواست اعسار مهریه، ابزاری قانونی است که زوج می تواند در صورت عدم توانایی در پرداخت یکجای مهریه (خواه عندالمطالبه یا عندالاستطاعه پس از اثبات تمکن) به دادگاه ارائه دهد. اعسار به معنای ناتوانی مالی فرد در پرداخت بدهی های خود است. مراحل و شرایط ارائه این دادخواست به شرح زیر است:
- ارائه دادخواست: زوج باید با تنظیم دادخواست اعسار، آن را به دادگاه خانواده ارائه دهد.
- اثبات اعسار: زوج باید در دادگاه ثابت کند که توانایی مالی برای پرداخت یکجای مهریه را ندارد. این اثبات می تواند از طریق ارائه لیست اموال، بدهی ها، شهادت شهود، و سایر مدارک مالی صورت گیرد.
- تقسیط مهریه: در صورتی که دادگاه اعسار زوج را بپذیرد، حکم به تقسیط مهریه صادر می کند. در این حکم، میزان پیش پرداخت (که ممکن است شامل تعداد مشخصی سکه باشد) و تعداد اقساط و مدت زمان پرداخت هر قسط، مشخص می شود.
دادخواست اعسار، حتی در مهریه های بالا و عندالمطالبه نیز، به زوج این فرصت را می دهد که از حبس شدن جلوگیری کرده و مهریه را به صورت اقساط و متناسب با توان مالی خود پرداخت کند. این امر به حفظ بنیان خانواده و جلوگیری از مشکلات اجتماعی کمک می کند.
انتخاب نوع مهریه (عندالمطالبه یا عندالاستطاعه) در زمان عقد، تأثیر بسزایی بر نحوه و شرایط مطالبه و پرداخت مهریه دارد و زوجین باید با آگاهی کامل از پیامدهای حقوقی هر کدام، تصمیم گیری کنند.
نحوه مطالبه مهریه: مسیرهای قانونی و مراحل پیگیری
مطالبه مهریه، حق قانونی زوجه است که می تواند از دو مسیر اصلی، یعنی از طریق اجرای ثبت و یا از طریق دادگاه، انجام شود. انتخاب هر یک از این مسیرها، به شرایط پرونده، نوع مهریه و اهداف زوجه بستگی دارد.
مطالبه مهریه از طریق اجرای ثبت
این روش معمولاً سریع تر و کم هزینه تر از مسیر قضایی است و زمانی کاربرد دارد که عقدنامه رسمی وجود داشته باشد و مهریه عین معین (مانند سکه، وجه نقد یا مال مشخص) باشد. مراحل مطالبه مهریه از طریق اجرای ثبت به شرح زیر است:
- مراجعه به دفترخانه: زوجه با در دست داشتن اصل عقدنامه به همان دفترخانه ای که عقد در آن ثبت شده، مراجعه می کند و درخواست صدور اجرائیه مهریه را ثبت می نماید.
- ابلاغ اجرائیه: دفترخانه پس از بررسی، اجرائیه را برای زوج صادر و ابلاغ می کند. زوج از تاریخ ابلاغ، معمولاً ۱۰ روز فرصت دارد تا مهریه را پرداخت کند یا اموال خود را برای توقیف معرفی نماید.
- توقیف اموال: در صورت عدم پرداخت و عدم معرفی اموال توسط زوج، زوجه می تواند اموال منقول یا غیرمنقول زوج را به اجرای ثبت معرفی کند تا توقیف شوند. این اموال می توانند شامل حساب های بانکی، حقوق، خودرو، ملک و غیره باشند.
- مزایده اموال: پس از توقیف، اموال از طریق مزایده به فروش رسیده و مبلغ مهریه از محل آن پرداخت می شود.
این روش برای مطالبه مهریه تا سقف ۱۱۰ سکه بسیار کارآمد است، زیرا نیازی به اثبات تمکن مالی زوج ندارد و در صورت عدم معرفی مال یا پرداخت، امکان پیگیری کیفری (جلب) نیز وجود دارد.
مطالبه مهریه از طریق دادگاه
در برخی موارد، مطالبه مهریه باید از طریق دادگاه خانواده صورت گیرد. این موارد شامل:
- زمانی که عقدنامه رسمی وجود ندارد.
- زمانی که مهریه عین معین نیست و یا نوع آن مبهم است (مانند سفر حج).
- زمانی که زوج اموالی برای توقیف ندارد و هدف، صدور حکم اعسار و تقسیط مهریه است.
- برای مطالبه مهریه های بیش از ۱۱۰ سکه، که در آن زوجه باید تمکن مالی زوج را اثبات کند.
مراحل کلی مطالبه از طریق دادگاه شامل موارد زیر است:
- تنظیم و ثبت دادخواست: زوجه با کمک وکیل یا به صورت شخصی، دادخواست مطالبه مهریه را تنظیم و از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی ثبت می کند.
- تشکیل پرونده و رسیدگی: پرونده به یکی از شعب دادگاه خانواده ارجاع داده می شود و جلسات رسیدگی با حضور طرفین برگزار می گردد.
- صدور حکم: دادگاه پس از بررسی شواهد، مدارک و اظهارات طرفین، حکم به پرداخت مهریه صادر می کند. این حکم می تواند به صورت یکجا، یا در صورت اثبات اعسار زوج، به صورت اقساطی باشد.
- اجرای حکم: پس از صدور حکم قطعی، پرونده به اجرای احکام دادگستری ارسال می شود تا روند وصول مهریه پیگیری گردد.
در هر دو روش، مهریه بر اساس نرخ روز محاسبه می شود و زوجه باید هزینه های دادرسی و اجرایی را پرداخت کند، هرچند که در صورت پیروزی در پرونده، این هزینه ها ممکن است از زوج مطالبه شود.
مراحل و زمان پرداخت مهریه و مهلت های قانونی
پس از صدور حکم قطعی پرداخت مهریه (چه یکجا و چه اقساطی)، زوج موظف به اجرای آن است. مهلت ها و شرایط پرداخت به شرح زیر است:
- مهلت پرداخت اولیه: اگر حکم به پرداخت یکجای مهریه صادر شود یا زوج درخواست اعسار ندهد، معمولاً یک ماه پس از ابلاغ اجرائیه، زوج فرصت دارد مهریه را پرداخت کند.
- دادخواست اعسار: در صورتی که زوج توانایی پرداخت یکجا را نداشته باشد، باید ظرف یک ماه از تاریخ ابلاغ اجرائیه، دادخواست اعسار خود را به دادگاه ارائه دهد. در غیر این صورت، زوجه می تواند درخواست جلب او را مطرح کند.
- پرداخت اقساطی: اگر دادگاه اعسار زوج را بپذیرد و مهریه را تقسیط کند، زوج موظف است اقساط را طبق برنامه تعیین شده به موقع پرداخت کند.
- عدم پرداخت اقساط: در صورتی که زوج سه قسط متوالی را پرداخت نکند، زوجه می تواند درخواست جلب او را از دادگاه داشته باشد و زوج تا زمان پرداخت اقساط معوقه بازداشت خواهد شد.
توجه به این مهلت های قانونی برای هر دو طرف، هم زوجه برای پیگیری و هم زوج برای جلوگیری از مشکلات قانونی، بسیار حائز اهمیت است.
بازداشت و آزادی زوج در صورت عدم پرداخت مهریه (طبق قانون ۱۱۰ سکه فعلی)
یکی از موضوعات پرچالش در پرونده های مهریه، مسئله بازداشت زوج در صورت عدم پرداخت آن است. طبق قانون فعلی (ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده)، امکان جلب و حبس برای مهریه تا سقف ۱۱۰ سکه وجود دارد، اما شرایط و استثنائاتی نیز برای آن در نظر گرفته شده است.
شرایط بازداشت زوج
بازداشت زوج در پرونده مهریه، یک مرحله اجرایی پس از صدور حکم قطعی و ابلاغ اجرائیه است که تحت شرایط خاصی صورت می گیرد:
- مهریه تا ۱۱۰ سکه: همانطور که پیشتر گفته شد، ضمانت اجرای کیفری (جلب و حبس) صرفاً برای مهریه تا سقف ۱۱۰ سکه تمام بهار آزادی اعمال می شود.
- عدم پرداخت یا عدم اثبات اعسار: اگر زوج پس از ابلاغ اجرائیه مهریه (از طریق اجرای ثبت یا اجرای احکام دادگستری)، مهریه را پرداخت نکند یا ظرف مهلت قانونی (معمولاً یک ماه) دادخواست اعسار خود را ارائه ندهد و یا اعسار او در دادگاه رد شود، زوجه می تواند درخواست جلب او را مطرح کند.
- عدم پرداخت اقساط: در صورتی که مهریه تقسیط شده باشد و زوج سه قسط متوالی را بدون عذر موجه پرداخت نکند، زوجه می تواند مجدداً درخواست جلب او را از دادگاه داشته باشد.
- عدم شناسایی اموال: در مواردی که زوجه نتواند اموالی از زوج را برای توقیف و استیفای مهریه معرفی کند، گزینه جلب و حبس، تنها راهکار قانونی برای اعمال فشار جهت پرداخت مهریه خواهد بود.
مدت زمان حبس زوج در این موارد، نامحدود نیست و به پرداخت مهریه یا اثبات اعسار مشروط است. هدف از جلب، صرفاً اعمال فشار برای اجرای حکم است و نه مجازات دائمی.
شرایط آزادی زوج از بازداشت
زوجی که به دلیل عدم پرداخت مهریه بازداشت شده است، می تواند تحت شرایط زیر آزاد شود:
- پرداخت مهریه: اصلی ترین راه آزادی، پرداخت کامل مهریه (تا سقف ۱۱۰ سکه) یا اقساط معوقه مهریه تقسیط شده است.
- اثبات اعسار: اگر زوج بتواند در دادگاه ثابت کند که توانایی مالی برای پرداخت مهریه (یا اقساط آن) را به صورت یکجا ندارد، دادگاه حکم به تقسیط مهریه می دهد و او از بازداشت آزاد می شود. پرونده اعسار می تواند در همان زمان بازداشت نیز در جریان باشد و حکم آن منجر به آزادی شود.
- رضایت زوجه: در هر مرحله ای، اگر زوجه رضایت خود را مبنی بر آزادی زوج یا بخشش مهریه اعلام کند، زوج آزاد خواهد شد.
- معرفی کفیل یا وثیقه: در برخی موارد، دادگاه ممکن است با قبول کفیل یا وثیقه (ملک یا مال دیگر)، آزادی موقت زوج را تا زمان رسیدگی به پرونده اعسار یا تعیین تکلیف نهایی، فراهم آورد.
تفاوت این وضعیت با سناریوی احتمالی طرح ۱۴ سکه در این است که در صورت تصویب طرح ۱۴ سکه، سقف ضمانت اجرای کیفری به طور چشمگیری کاهش می یابد و بسیاری از مردان که مهریه ای بین ۱۴ تا ۱۱۰ سکه دارند، دیگر مشمول جلب و حبس نخواهند بود و مطالبه مهریه مازاد بر ۱۴ سکه، صرفاً حقوقی و نیازمند اثبات تمکن مالی زوج خواهد بود.
مهریه و فوت زوجه: آیا مهریه به ورثه می رسد؟
یکی از پرسش های حقوقی مهم در مورد مهریه، وضعیت آن پس از فوت زوجه است. طبق قوانین ایران، مهریه یک حق مالی است و با فوت زوجه، این حق از بین نمی رود، بلکه به ورثه او منتقل می شود.
مهریه، میراثی برای ورثه
مهریه به محض عقد، حق زوجه محسوب می شود و جزئی از دارایی های او به شمار می آید. بنابراین، مانند سایر اموال متوفی، پس از فوت زوجه نیز مهریه به قوت خود باقی است و جزو ترکه (اموال به جای مانده از متوفی) او قرار می گیرد. این بدان معناست که:
- انتقال به ورثه: مهریه به نسبت سهم الارث هر یک از ورثه قانونی زوجه (مانند فرزندان، پدر و مادر، و حتی زوج متوفی به عنوان همسر) تقسیم و به آن ها تعلق می گیرد.
- نحوه مطالبه: ورثه زوجه می توانند با ارائه گواهی حصر وراثت و مدارک مربوطه، مهریه متوفی را از زوج مطالبه کنند. این مطالبه نیز می تواند از طریق اجرای ثبت یا دادگاه صورت گیرد، درست مانند زمانی که خود زوجه زنده بود.
- مسئولیت زوج: زوج همچنان مدیون مهریه همسر متوفی خود است و باید آن را به ورثه پرداخت کند. این دین، مانند سایر بدهی های متوفی، باید از اموال او پرداخت شود.
بنابراین، فوت زوجه به هیچ عنوان موجب از بین رفتن حق مهریه نمی شود و ورثه او می توانند پیگیر وصول آن باشند.
تأثیر فوت زوج بر مهریه و نحوه پرداخت آن
فوت زوج نیز بر وضعیت مهریه تأثیر می گذارد، اما حق مهریه زوجه را از بین نمی برد. مهریه، دین بر ذمه زوج است و حتی پس از فوت او نیز باید پرداخت شود.
- مطالبه از ترکه: در صورت فوت زوج، زوجه می تواند مهریه خود را از محل دارایی ها و اموال به جای مانده از زوج (ترکه) مطالبه کند.
- اولویت مهریه: مهریه، مانند سایر بدهی های متوفی، بر سهم الارث ورثه مقدم است. به این معنی که ابتدا باید مهریه زوجه و سایر دیون متوفی از ترکه پرداخت شود، سپس مابقی اموال بین ورثه تقسیم گردد.
- نحوه مطالبه: زوجه می تواند با مراجعه به شورای حل اختلاف یا دادگاه خانواده (بسته به میزان مهریه) و ارائه مدارک ازدواج و گواهی فوت زوج، درخواست مطالبه مهریه را از ترکه متوفی مطرح کند.
در هر دو حالت فوت زوج یا زوجه، مهریه به عنوان یک حق مالی، محافظت شده و راهکارهای قانونی برای وصول آن پیش بینی شده است. این امر نشان دهنده اهمیت حقوقی مهریه در نظام حقوقی ایران است.
تأثیر ازدواج مجدد زوجه بر حق دریافت مهریه: شفاف سازی یک باور نادرست
یکی از باورهای غلط و رایج در جامعه، این است که ازدواج مجدد زوجه پس از طلاق، بر حق او در دریافت مهریه از همسر سابق تأثیری دارد و ممکن است این حق از او سلب شود. این باور، ریشه در واقعیت های قانونی ندارد و منجر به سوءتفاهم های زیادی می شود.
مهریه، حق مسلم زوجه و مستقل از وضعیت تأهل آتی
باید به صراحت اعلام کرد که ازدواج مجدد زوجه هیچ تأثیری بر حق او در دریافت مهریه از همسر سابق ندارد. دلایل حقوقی این امر به شرح زیر است:
- مهریه به محض عقد مالکیت می شود: مهریه به محض جاری شدن صیغه عقد ازدواج، به مالکیت زوجه درمی آید. این حق مالی، مانند سایر دارایی های اوست و هیچ ارتباطی به ادامه زندگی مشترک یا وضعیت تأهل بعدی او ندارد.
- مهریه، دِین بر ذمه زوج است: مهریه یک بدهی است که بر ذمه زوج (مرد) قرار می گیرد. همانطور که سایر بدهی ها با تغییر وضعیت طلبکار از بین نمی رود، مهریه نیز با ازدواج مجدد زوجه ساقط نمی شود.
- قانون حمایت خانواده: هیچ یک از مواد قانون حمایت خانواده و سایر قوانین مرتبط، ازدواج مجدد زوجه را به عنوان یکی از موارد سقوط حق مهریه یا کاهش آن ذکر نکرده است.
بنابراین، حتی اگر زوجه پس از طلاق، مجدداً ازدواج کند و از نظر مالی نیز مستقل شود، همچنان حق دارد مهریه خود را از همسر سابقش مطالبه و وصول کند. این حق، کاملاً مستقل از شرایط جدید زندگی زوجه است. این نکته برای بسیاری از زنان که نگران از دست دادن مهریه خود به دلیل ازدواج مجدد هستند، بسیار مهم و اطمینان بخش است و به آن ها کمک می کند تا با آگاهی کامل از حقوق خود، تصمیم گیری کنند.
حق ثبت مهریه: کی و چگونه اجرا می شود؟
حق ثبت مهریه، از جمله هزینه هایی است که در فرآیند ازدواج رسمی و در زمان ثبت مهریه در دفاتر اسناد رسمی، دریافت می شود. این هزینه بخشی از مراحل قانونی برای اعتبار بخشیدن به سند ازدواج و تضمین اجرای حقوق زوجه است.
زمان اجرای حق ثبت مهریه
حق ثبت مهریه، در دو زمان اصلی اجرا می شود:
- هنگام ثبت عقد ازدواج: زمانی که زوجین برای ثبت رسمی ازدواج خود به دفترخانه ازدواج مراجعه می کنند، دفتردار موظف است مهریه را در سند ازدواج ثبت کند. در این مرحله، هزینه هایی تحت عنوان حق ثبت و عوارض دولتی، متناسب با میزان مهریه تعیین شده، از زوجین دریافت می گردد. مسئولیت اصلی پرداخت این هزینه ها بر عهده زوج است.
- هنگام مطالبه مهریه از طریق اجرای ثبت: اگر زوجه تصمیم بگیرد مهریه خود را از طریق اجرای ثبت (در صورت رسمی بودن سند ازدواج) مطالبه کند و درخواست صدور اجرائیه مهریه را داشته باشد، نیز باید هزینه های اجرایی و ثبتی مربوط به این مرحله را پرداخت نماید. این هزینه ها شامل درصدی از ارزش مهریه مورد مطالبه است و برای به جریان افتادن پرونده اجرایی، ضروری است.
حق ثبت مهریه، در واقع هزینه ای است که برای ارائه خدمات ثبتی و قانونی و ایجاد ضمانت اجرایی برای مهریه، دریافت می شود و ارتباط مستقیمی با اصل مبلغ مهریه و اعتبار حقوقی آن دارد.
نحوه محاسبه و پرداخت حق ثبت مهریه
نحوه محاسبه و پرداخت حق ثبت مهریه دارای جزئیاتی است که باید به آن ها توجه کرد:
- بر اساس درصدی از ارزش مهریه: حق ثبت مهریه بر اساس درصدی از ارزش کل مهریه محاسبه می شود. این درصد توسط قانون تعیین می شود و ممکن است با توجه به تغییرات قانونی، دچار تغییراتی شود. به عنوان مثال، در حال حاضر این درصد برای مهریه تا سقف ۱۱۰ سکه طلا (که دارای ضمانت اجرای کیفری است) محاسبه می شود.
- مبنای محاسبه ارزش: ارزش مهریه معمولاً بر اساس نرخ روز سکه (در زمان ثبت سند یا در زمان مطالبه) تعیین می گردد. بنابراین، هرچه تعداد سکه های مهریه بیشتر باشد یا قیمت روز سکه بالاتر رود، مبلغ حق ثبت نیز افزایش می یابد.
- مسئولیت پرداخت: هرچند مسئولیت پرداخت حق ثبت در دفترخانه بر عهده زوج است، اما در صورت مطالبه مهریه از طریق اجرای ثبت، زوجه باید این هزینه ها را بپردازد. البته در صورت وصول مهریه، این هزینه ها نیز می تواند از زوج مطالبه شود.
- لزوم پرداخت برای اعتبار رسمی: پرداخت حق ثبت مهریه برای قانونی و رسمی شدن سند ازدواج و همچنین برای به جریان افتادن درخواست های اجرایی مهریه، الزامی است. بدون پرداخت این هزینه ها، مراحل قانونی ممکن است متوقف یا به تعویق بیفتد.
آگاهی از این جزئیات به زوجین کمک می کند تا با برنامه ریزی مالی مناسب، از بروز مشکلات احتمالی در مراحل ثبت یا مطالبه مهریه جلوگیری کنند.
نکات کلیدی در اجرای قانون فعلی مهریه: آگاهی حقوقی، کلید تصمیم گیری هوشمندانه
با توجه به پیچیدگی های حقوقی و شایعات گسترده پیرامون مهریه، درک دقیق نکات کلیدی اجرای قانون فعلی برای تمامی افراد جامعه، از زوجین در آستانه ازدواج تا کسانی که با پرونده های مهریه درگیرند، ضروری است. آگاهی حقوقی، کلید تصمیم گیری هوشمندانه و پیشگیری از بروز مشکلات آتی است.
خلاصه نکات مهم مقاله
در این مقاله به بررسی جامع و دقیق وضعیت مهریه در ایران پرداختیم و نکات مهمی را روشن ساختیم:
- عدم تصویب قانون ۱۴ سکه: مهم ترین نکته، عدم تصویب نهایی طرح کاهش سقف ضمانت اجرای کیفری مهریه از ۱۱۰ به ۱۴ سکه است. بنابراین، هرگونه ادعایی مبنی بر لازم الاجرا شدن این قانون، نادرست است و باید با احتیاط به آن نگاه کرد.
- حاکمیت قانون ۱۱۰ سکه: قانون فعلی و لازم الاجرا، ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده است که بر اساس آن، ضمانت اجرای کیفری (جلب و حبس) برای مهریه تا سقف ۱۱۰ سکه تمام بهار آزادی اعمال می شود.
- اهمیت تمکن مالی برای مازاد بر ۱۱۰ سکه: برای مهریه هایی که بیشتر از ۱۱۰ سکه هستند، امکان جلب و حبس زوج وجود ندارد و مطالبه مابقی مهریه صرفاً منوط به اثبات تمکن مالی زوج از سوی زوجه است.
- تفاوت عندالمطالبه و عندالاستطاعه: انتخاب این دو نوع مهریه، پیامدهای حقوقی متفاوتی در مطالبه، حق حبس زوجه و لزوم اثبات تمکن مالی دارد که باید در زمان عقد به آن توجه کرد.
- مالیات مهریه: در حال حاضر، هیچ مالیات مستقیمی بر اصل مبلغ مهریه وجود ندارد و شایعات مربوط به مالیات پلکانی، صرفاً طرح های پیشنهادی هستند که هنوز به تصویب نرسیده اند.
- وضعیت مهریه پس از فوت یا ازدواج مجدد زوجه: حق مهریه با فوت زوجه از بین نمی رود و به ورثه او منتقل می شود. همچنین، ازدواج مجدد زوجه پس از طلاق، هیچ تأثیری بر حق او در دریافت مهریه از همسر سابق ندارد.
توصیه قوی به مشورت با وکیل متخصص
با توجه به پیچیدگی های قوانین حقوق خانواده و تغییرات احتمالی آتی، قوی ترین توصیه به تمامی افراد، به ویژه زوجین در آستانه ازدواج یا کسانی که با مسائل مهریه درگیر هستند، این است که پیش از هرگونه اقدام یا تصمیم گیری، با یک وکیل متخصص حقوق خانواده مشورت کنند.
یک وکیل متخصص می تواند:
- اطلاعات دقیق و به روزی از آخرین قوانین و رویه های قضایی ارائه دهد.
- با توجه به شرایط خاص هر فرد، بهترین راهکارهای حقوقی را پیشنهاد کند.
- در فرآیندهای قانونی مطالبه، دفاع یا پرداخت مهریه، راهنمایی و وکالت کند.
- به زوجین کمک کند تا با آگاهی کامل از حقوق و تعهدات خود، مهریه ای واقع بینانه و منطبق با شرایط خود تعیین کنند و از بروز مشکلات حقوقی در آینده جلوگیری نمایند.
مهریه به عنوان پشتوانه ای برای زن و نمادی از تعهد در زندگی مشترک است و نباید به ابزاری برای فشار، اختلاف یا سوءاستفاده تبدیل شود. درک صحیح از قوانین و مشورت با متخصصان، می تواند به تقویت بنیان خانواده و حفظ آرامش زوجین کمک شایانی کند.
سوالات متداول
آیا قانون جدیدی برای مهریه ۱۴ سکه در سال ۱۴۰۳ به تصویب رسیده است؟
خیر، طرح کاهش سقف ضمانت اجرای کیفری مهریه از ۱۱۰ به ۱۴ سکه هنوز به تصویب نهایی مجلس شورای اسلامی نرسیده و جنبه قانونی پیدا نکرده است. قانون ۱۱۰ سکه (ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده) همچنان معتبر و لازم الاجراست.
برای مهریه های بیشتر از ۱۱۰ سکه، آیا مرد زندانی می شود؟
خیر. بر اساس ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده، برای مبالغ مازاد بر ۱۱۰ سکه، تنها تمکن مالی زوج ملاک پرداخت است و امکان جلب یا حبس وجود ندارد. زوجه باید تمکن مالی زوج را برای مطالبه مازاد اثبات کند.
آیا مالیات مهریه واقعیت دارد؟
در حال حاضر، مهریه به طور مستقیم مشمول مالیات بر درآمد نیست. شایعات مربوط به مالیات پلکانی، صرفاً طرح های پیشنهادی در مجلس بوده که به تصویب نهایی نرسیده اند. فقط هزینه های حق ثبت در دفاتر اسناد رسمی و هزینه های دادرسی وجود دارد.
اگر مهریه عندالمطالبه باشد، آیا زن می تواند فوراً آن را مطالبه کند؟
بله. در مهریه عندالمطالبه، زوجه می تواند به محض وقوع عقد، مهریه خود را مطالبه کند و حتی تا زمان دریافت آن، از حق حبس (خودداری از تمکین خاص) برخوردار است، مگر اینکه قبلاً تمکین خاص صورت گرفته باشد.
آیا ازدواج مجدد زن پس از طلاق، حق مهریه او را ساقط می کند؟
خیر. مهریه حقی است که به محض عقد به مالکیت زن درمی آید و ازدواج مجدد زوجه پس از طلاق، هیچ تأثیری بر حق او در دریافت مهریه از همسر سابق ندارد.
مهریه پس از فوت زوجه به چه کسی می رسد؟
مهریه جزو دارایی های زوجه محسوب می شود و پس از فوت او، به ورثه قانونی اش (فرزندان، پدر و مادر و حتی زوج به نسبت سهم الارث) منتقل می شود و آن ها می توانند آن را از زوج مطالبه کنند.
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "مهریه بالای ۱۴ سکه: قوانین، نحوه وصول و راهنمای کامل حقوقی" هستید؟ با کلیک بر روی قوانین حقوقی، آیا به دنبال موضوعات مشابهی هستید؟ برای کشف محتواهای بیشتر، از منوی جستجو استفاده کنید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "مهریه بالای ۱۴ سکه: قوانین، نحوه وصول و راهنمای کامل حقوقی"، کلیک کنید.