معرفی جاده یونگاس Yungas

تصور ما از طبیعت معمولاً با آرامش و زیبایی همراه است اما برخی مکان ها این تصور را به چالش می کشند. جاده یونگاس در بولیوی یکی از این مکان هاست؛ مسیری با مناظر خیره کننده که به دلیل خطرات بی شمارش به «جاده مرگ» شهرت یافته است. این جاده ترکیبی عجیب از زیبایی بکر و هیجان مرگ آور را ارائه می دهد و همین تضاد کنجکاوی بسیاری از ماجراجویان را برمی انگیزد. اگر به دنبال درک دلیل این شهرت هولناک و آشنایی با ابعاد مختلف این جاده هستید این محتوا راهنمای شما خواهد بود.

ویژگی های جغرافیایی

جاده یونگاس که به نام La Carretera de los Yungas نیز شناخته می شود مسیری کوهستانی به طول تقریبی ۶۹ کیلومتر در کشور بولیوی است. این جاده بین شهر لاپاز پایتخت بولیوی و منطقه یونگاس کشیده شده و به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم می شود که بخش شمالی آن شهرت بیشتری دارد.

مسیر از ارتفاعات کوهستان آند در نزدیکی لاپاز (حدود ۴۶۵۰ متر از سطح دریا) آغاز شده و با شیب بسیار تندی تا ارتفاع حدود ۱۲۰۰ متری در منطقه نیمه گرمسیری یونگاس پایین می آید. این تغییر ارتفاع چشمگیر مناظر متنوعی از قله های برفی تا جنگل های ابری سرسبز را در بر می گیرد.

اینجا «جاده مرگ» است خطرناک ترین جاده جهان

لقب «جاده مرگ» (Death Road) به دلیل آمار بسیار بالای تصادفات و تلفات جانی در این مسیر به جاده یونگاس شمالی داده شده است. بانک توسعه بین المللی آمریکا در سال ۱۹۹۵ به طور رسمی این جاده را خطرناک ترین جاده جهان اعلام کرد و این عنوان تا سال ها با آن همراه بود.

تعداد بالای تصادفات مرگبار

پیش از ساخت جاده جدید در سال ۲۰۰۶ سالانه حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ نفر در این جاده جان خود را از دست می دادند. سقوط وسایل نقلیه به دره های عمیق کنار جاده دلیل اصلی این حوادث بود. حوادثی مانند سقوط یک اتوبوس در سال ۱۹۸۳ با تلفات بالا گواه این خطر مرگبار هستند.

شرایط جوی خاص

شرایط آب و هوایی در جاده یونگاس بسیار متغیر و اغلب نامساعد است. مه غلیظ دید را به شدت کاهش می دهد و باران های موسمی به خصوص در فصل مرطوب (نوامبر تا مارس) سطح جاده را گل آلود و بسیار لغزنده می کنند. در فصول خشک نیز گرد و غبار ناشی از تردد خودروها می تواند دید رانندگان و دوچرخه سواران را مختل کند.

عرض کم جاده

عرض جاده یونگاس در بسیاری از نقاط بسیار کم و حدود ۳٫۲ متر است که تنها برای عبور یک وسیله نقلیه کافی است. این مسئله عبور و مرور دو طرفه را به شدت چالش برانگیز می کند. قانونی نانوشته میان رانندگان محلی وجود دارد که وسیله نقلیه ای که در سراشیبی حرکت می کند باید به سمت لبه بیرونی جاده برود تا راه برای خودروهای بالارونده باز شود.

تاریخچه ساخت جاده یونگاس

ساخت جاده یونگاس در دهه ۱۹۳۰ و در جریان جنگ چاکو (Chaco War) میان بولیوی و پاراگوئه انجام شد. این جاده توسط زندانیان جنگی پاراگوئه ای ساخته شد تا ارتباط بین لاپاز و منطقه یونگاس را برقرار کند. شرایط سخت ساخت و ساز در این مسیر کوهستانی جان بسیاری از این کارگران را گرفت.

عبور اتوبوس و کامیون در جاده مرگ

با وجود خطرات فراوان و عرض کم جاده یونگاس برای سال ها تنها راه ارتباطی مهم بین لاپاز و منطقه یونگاس بود و اتوبوس ها و کامیون ها نیز از این مسیر عبور می کردند. تردد این وسایل نقلیه بزرگ در جاده باریک و پرپیچ و خم عامل مهمی در افزایش آمار تصادفات مرگبار بود.

صلیب های کنار جاده

در طول مسیر جاده یونگاس صلیب های متعددی دیده می شود که یادبود قربانیان بی شمار حوادث مرگبار در این جاده هستند. این صلیب ها به تلخی یادآور تاریخ پرخطر و جان های از دست رفته در این مسیر هستند.

جاده یونگاس شمالی به عنوان جاذبه گردشگری

با وجود شهرت مرگبارش جاده یونگاس شمالی از دهه ۱۹۹۰ به یک مقصد محبوب برای گردشگران ماجراجو به خصوص دوچرخه سواران کوهستان تبدیل شده است. هیجان ناشی از پیمودن یکی از خطرناک ترین جاده های جهان در کنار زیبایی های طبیعی عامل جذب گردشگران است.

تفریحات گردشگران در جاده یونگاس

علاوه بر هیجان پیمودن مسیر گردشگران می توانند از تفریحات دیگری نیز لذت ببرند. تماشای مناظر خیره کننده جنگل های ابری و دره های عمیق تجربه حس ترس از ارتفاع و مشاهده روستاهای کوچک بولیوی از دور از جمله این تفریحات هستند.

دوچرخه سواری در جاده مرگ

دوچرخه سواری در سراشیبی جاده یونگاس اصلی ترین فعالیت گردشگری در این مسیر است. تورهای متعددی برای دوچرخه سواری در این جاده برگزار می شود. با این حال حتی دوچرخه سواری نیز در این جاده بسیار خطرناک است و آمار تلفات دوچرخه سواران نیز قابل توجه بوده است.

تجربه طبیعی و چشم اندازهای شگفت انگیز

عبور از جاده یونگاس تجربه ای بی نظیر از تغییر اکوسیستم ارائه می دهد؛ از سرمای ارتفاعات آند تا هوای گرم و مرطوب جنگل های ابری. چشم اندازهای کوهستانی پوشش گیاهی متنوع و حیوانات منطقه جاذبه های طبیعی این مسیر هستند.

عکاسی

مناظر دراماتیک جاده یونگاس از جمله پیچ های خطرناک دره های عمیق مه و پوشش گیاهی سرسبز فرصت های بی نظیری برای عکاسی فراهم می کنند. بسیاری از گردشگران برای ثبت تصاویر این جاده منحصربه فرد به آنجا سفر می کنند.

تماشای آبشارها

به دلیل عبور جاده از مناطق کوهستانی و پرباران آبشارهای کوچک و بزرگی در طول مسیر یونگاس وجود دارند. تماشای این آبشارها که از میان صخره ها و پوشش گیاهی به پایین می ریزند یکی دیگر از جاذبه های طبیعی این جاده است.

مراقبت های لازم برای گردش در جاده مرگ یونگاس

گردش در جاده یونگاس به خصوص دوچرخه سواری نیازمند رعایت نکات ایمنی جدی است. بی توجهی به این نکات می تواند عواقب جبران ناپذیری داشته باشد. آمادگی جسمانی و ذهنی نیز برای پیمودن این مسیر چالش برانگیز ضروری است.

نکات ایمنی برای دوچرخه سواری در جاده یونگاس در بولیوی

برای دوچرخه سواری در این جاده حتماً از تجهیزات ایمنی کامل شامل کلاه ایمنی دستکش و پدهای محافظ استفاده کنید. پیش از شروع وضعیت فنی دوچرخه به خصوص ترمزها و دنده ها را به دقت بررسی کنید. همیشه در سمت چپ جاده (طبق قانون محلی برای دوچرخه سواران در این مسیر) حرکت کنید و به خودروها حق تقدم بدهید. از سرعت غیرمجاز بپرهیزید و به علائم و راهنمایی تور لیدرها توجه کنید.

تدابیری برای کم خطر شدن جاده یونگاس

پس از سال ها آمار بالای تلفات دولت بولیوی اقداماتی برای کاهش خطرات این جاده انجام داد. از جمله این اقدامات می توان به بهبود و آسفالت کردن بخش هایی از مسیر و نصب برخی علائم اشاره کرد. مهم تر از همه ساخت یک جاده جدید و مدرن در سال ۲۰۰۶ بود که مسیر امن تری را بین لاپاز و کورویکو فراهم کرد و بخش عمده ترافیک از جاده قدیمی یونگاس به آن منتقل شد.

آب و هوا باورنکردی در مسیر یونگاس

تغییرات شدید آب و هوایی در جاده یونگاس از ویژگی های بارز آن است. در ارتفاعات هوا می تواند بسیار سرد باشد در حالی که در پایین دست و در منطقه یونگاس گرم و مرطوب است. بارش باران مه و وزش باد نیز رایج هستند. گردشگران باید لباس مناسب برای شرایط مختلف آب و هوایی همراه داشته باشند و برای مواجهه با سطوح لغزنده آماده باشند.

دسترسی به جاده یونگاس بولیوی

برای دسترسی به جاده یونگاس معمولاً باید ابتدا به شهر لاپاز در بولیوی سفر کنید. از لاپاز می توانید با استفاده از تورهای گردشگری که به صورت تخصصی برای بازدید و دوچرخه سواری در این جاده برگزار می شوند به منطقه یونگاس شمالی بروید. این تورها معمولاً شامل حمل و نقل تجهیزات و راهنمای مجرب هستند.

حقایقی درباره جاده یونگاس

جاده یونگاس شمالی به طول حدود ۶۹ کیلومتر بین لاپاز و منطقه یونگاس قرار دارد. این جاده در دهه ۱۹۳۰ توسط زندانیان جنگی ساخته شد و به دلیل آمار بالای تصادفات به «جاده مرگ» مشهور است. با وجود ساخت جاده جدید بخش قدیمی همچنان به عنوان یک جاذبه گردشگری پرطرفدار به خصوص برای دوچرخه سواری فعال است.

مقایسه جاده یونگاس شمالی با سایر جاده های خطرناک دنیا

جاده یونگاس شمالی به دلیل ویژگی های جغرافیایی خاص عرض کم نبود حفاظ و شرایط جوی نامساعد برای سال ها به عنوان خطرناک ترین جاده جهان شناخته می شد. هرچند پس از ساخت جاده جدید ترافیک عادی در آن کاهش یافته اما همچنان در فهرست خطرناک ترین مسیرهای جهان برای فعالیت های ماجراجویانه جای دارد.

۱۵ جاده فوق العاده خطرناک دنیا

جاده یونگاس اغلب در فهرست های مربوط به خطرناک ترین جاده های دنیا در رتبه های بالا قرار می گیرد اما مقایسه دقیق آن با سایر جاده های پرخطر جهان نیازمند بررسی معیارهای مختلفی است.

جاده یونگاس جاده مرگ کجاست؟

جاده یونگاس معروف به جاده مرگ در کشور بولیوی در آمریکای جنوبی قرار دارد. این مسیر کوهستانی شهر لاپاز را به منطقه یونگاس متصل می کند.

چرا به جاده یونگاس جاده مرگ می گویند؟

به دلیل آمار بسیار بالای تصادفات مرگبار در این جاده ناشی از عرض کم نبود حفاظ شیب تند و شرایط جوی نامساعد مانند مه و باران به آن لقب «جاده مرگ» داده اند.

چه تفریحاتی در جاده یونگاس وجود دارد؟

اصلی ترین تفریح در جاده یونگاس دوچرخه سواری است. همچنین گردشگران می توانند از مناظر طبیعی خیره کننده آبشارها و تجربه عبور از یک مسیر خطرناک لذت ببرند.

آیا سفر یا دوچرخه سواری در جاده یونگاس خطرناک است؟

بله سفر و به خصوص دوچرخه سواری در جاده یونگاس بسیار خطرناک است. با وجود کاهش ترافیک عادی و اقدامات ایمنی همچنان حوادث در این مسیر رخ می دهد.

بهترین زمان برای بازدید از جاده یونگاس چه فصلی است؟

بهترین زمان برای بازدید معمولاً در فصل خشک (تقریباً از آوریل تا اکتبر) است که باران و مه کمتر است هرچند خطر گرد و غبار و ریزش سنگ وجود دارد.

چگونه می توان به جاده یونگاس سفر کرد؟

برای سفر به جاده یونگاس ابتدا باید به لاپاز در بولیوی بروید و سپس از طریق تورهای دوچرخه سواری یا حمل و نقل محلی (در جاده جدید) به سمت منطقه یونگاس حرکت کنید.

تاریخچه جاده یونگاس چیست؟

جاده یونگاس در دهه ۱۹۳۰ در دوران جنگ چاکو توسط زندانیان جنگی پاراگوئه ای ساخته شد تا ارتباط بین لاپاز و منطقه یونگاس را فراهم کند.