خلاصه کتاب لکنت ( نویسنده پوریا عالمی )

مجموعه شعر «لکنت» اثر پوریا عالمی، یکی از آثار مهم و تأمل برانگیز در سپهر شعر نوی معاصر فارسی است که با مضامین عمیق اجتماعی، میهنی و درونی، به زبانی ساده و در عین حال پرمعنا، قلب خواننده را لمس می کند. این کتاب، بازتابی از دردهای پنهان و لبخندهای تلخی است که عالمی با مهارت خاص خود به تصویر می کشد و دریچه ای نو به نگاه او فراتر از چارچوب طنز می گشاید. انتشار «لکنت» توسط نشر چشمه، گواهی بر اهمیت و جایگاه ویژه آن در ادبیات امروز ماست.

مقدمه: چرا لکنت پوریا عالمی؟ دریچه ای نو به شعر معاصر

در میان انبوه آثار ادبی معاصر فارسی، برخی کتاب ها از درخشندگی و عمق ویژه ای برخوردارند که مخاطب را به تأمل وامی دارند. «لکنت»، مجموعه شعر پوریا عالمی، از این دست آثار است. عالمی که بسیاری او را به واسطه ستون های طنز و فکاهی اش در مطبوعات می شناسند، با «لکنت» نشان می دهد که توانایی شگرفی در خلق دنیایی جدی، عمیق و پر از احساس دارد. این کتاب، نه تنها مجموعه ای از کلمات موزون و قافیه دار، بلکه دفترچه ای از عواطف بکر، دغدغه های اجتماعی و تأملات فلسفی است که در قالب شعر نو به نگارش درآمده است.

هدف از این مقاله، فراتر رفتن از یک معرفی ساده یا تبلیغ برای خرید کتاب است. در اینجا قصد داریم تا به خلاصه کتاب لکنت به شیوه ای تحلیلی و ژرف بپردازیم؛ به گونه ای که خواننده با درون مایه ها، سبک، پیام های اصلی و جایگاه این اثر در ادبیات فارسی آشنا شود. این تحلیل عمیق، به علاقه مندان شعر معاصر، دانشجویان و پژوهشگران ادبی کمک می کند تا لایه های پنهان «لکنت» را کشف کرده و ارتباطی عمیق تر با جهان شعری پوریا عالمی برقرار کنند. «لکنت» صرفاً یک نام نیست، بلکه کلیدی برای ورود به دنیای پراحساس و پردغدغه ی شاعری است که با کلام خود، پل هایی از جنس درد، امید و تأمل می سازد.

ساختار و قالب لکنت: مجموعه ای از شعرهای نو

«لکنت» یک مجموعه شعر کامل است که در قالب شعر نو سروده شده است. این قالب که با رهایی از قیدوبندهای وزن عروضی کلاسیک و قافیه های اجباری مشخص می شود، به شاعر اجازه می دهد تا آزادی بیشتری در بیان و فرم داشته باشد. پوریا عالمی نیز در این مجموعه از این آزادی به بهترین نحو استفاده کرده و آثاری را خلق کرده است که با وجود عدم پایبندی به وزن سنتی، از موسیقی درونی و ریتم پنهان برخوردارند.

این مجموعه شامل بیش از ۳۰ عنوان شعر است که هر یک پنجره ای به سوی دنیای درونی و بیرونی شاعر می گشایند. عناوین اشعار خود گویای تنوع موضوعی و رویکردهای متفاوت عالمی هستند. از اشعاری با نام های تأمل برانگیز همچون «اتحاد جماهیر لاک پشت»، «سنگ صبور قبر» و «گیلاس های تو تکه های تبر» تا آثاری با عنوان های صریح تر مانند «گزارش اجتماعی» و «روایت بیست وپنجم خاورمیانه»، همه نشان دهنده گستره دید و دغدغه های شاعری هستند که خود را صرفاً محدود به یک ژانر یا سبک نمی کند. فضای کلی حاکم بر مجموعه، تلفیقی استادانه از خیال، احساس، رویدادهای اجتماعی و تأملات عمیق فلسفی است. این ترکیب، «لکنت» را به اثری چندوجهی تبدیل کرده است که هر بار خواندن آن، می تواند درک جدیدی را به ارمغان آورد و لایه های تازه ای از معنا را آشکار سازد.

کندوکاوی در مضامین اصلی و درون مایه های کلیدی لکنت

کتاب «لکنت» فراتر از یک مجموعه شعر ساده، دنیایی از مضامین عمیق و چندلایه را پیش روی خواننده می گشاید. پوریا عالمی با زبانی ظریف و نگاهی تیزبین، به مسائل بنیادی هستی، جامعه و فرد می پردازد. این مضامین نه تنها شعر او را غنی می کنند، بلکه آن را به آینه ای برای بازتاب دغدغه های مشترک انسانی و اجتماعی تبدیل می سازند.

میهن و اجتماع: دغدغه هایی از جنس مردم

یکی از برجسته ترین درون مایه های اشعار پوریا عالمی در «لکنت»، نگاه عمیق و بعضاً انتقادی او به مسائل اجتماعی و دغدغه های میهنی است. او در شعرهایی مانند «گزارش اجتماعی» یا «انفجار حدود مرزی»، به صورت غیرمستقیم اما مؤثر، به چالش ها و ناهنجاری های جامعه می پردازد. شاعر در این بخش از اشعارش، نقش یک مشاهده گر دلسوز را ایفا می کند که دردها و ناملایمات پیرامونش را با ظرافتی خاص به تصویر می کشد. این اشعار، فریاد بی صدای اقشار مختلف جامعه است که در لابلای واژگان عالمی پنهان شده و با هر خوانش، بیشتر خود را نمایان می سازند. او با استفاده از زبان استعاری، انتقادات خود را به گونه ای بیان می کند که هم عمق مفهوم را منتقل کند و هم از صراحت بیش از حد که ممکن است به معنای اثر لطمه بزند، بپرهیزد.

تأملات درونی و فلسفی: ژرفای روح شاعر

بخش قابل توجهی از مضامین شعر لکنت به دنیای درونی شاعر و تأملات فلسفی او اختصاص دارد. عالمی در این اشعار، به بازتاب غم پنهان در پس لبخندهای ظاهری و تلاش برای بیان دردی می پردازد که تا اعماق وجودش رسوخ کرده است. این بُعد از شعر او، نشان دهنده روح حساس و اندیشمند عالمی است که در پی معنای هستی و جایگاه انسان در آن است. اشعاری که به این مضامین می پردازند، اغلب با نوعی حس نوستالژی، تنهایی یا پرسشگری همراه هستند. شاعر، خواننده را به سفری درونی دعوت می کند تا با لایه های پنهان روح بشر مواجه شود و به مفاهیم کلی تر زندگی، مرگ و هستی بیندیشد.

عشق، روابط و تنهایی: بُعد انسانی اشعار

گرچه پوریا عالمی در «لکنت» مستقیماً به شعر عاشقانه نمی پردازد، اما ابعاد عاطفی و انسانی روابط در اشعار او حضوری پررنگ دارد. عشق و تنهایی، گاه به صورت حسرت، گاه به صورت بیان رابطه انسان با خود یا با دیگری (حتی اگر آن دیگری خیال باشد)، در تاروپود اشعار تنیده شده اند. این مضامین، بیشتر به صورت غیرمستقیم و از طریق تصاویر و نمادهای خاص به نمایش درمی آیند. تنهایی در آثار او، تنها یک حالت فردی نیست، بلکه گاهی اوقات به تنهایی جمعی یا حتی تنهایی اگزیستانسیال انسان در جهان اشاره دارد که عمیقاً با روح مخاطب ارتباط برقرار می کند.

مرگ، نیستی و دگرگونی: از پیله تا ابریشم

مفهوم فنا، تحول و چرخه زندگی و مرگ یکی دیگر از مضامین کلیدی لکنت است که در اشعار نمادینی مانند «پیله» و «کرم ابریشم» به زیبایی تجلی می یابد. شاعر در این بخش، از نمادها برای بیان مفاهیم عمیق تر استفاده می کند. کرم ابریشم که در پیله خود تمام می شود تا به ابریشمی خالص تبدیل گردد، استعاره ای است از دگرگونی، فداکاری و نیل به کمال از طریق فنا. این اشعار، بازتاب دهنده دیدگاه عالمی به چرخه حیات و تأثیرگذاری انسان حتی پس از نیستی ظاهری هستند. این نگرش، لایه ای از امید و تداوم را در پسِ غم و اندوه به مخاطب ارائه می دهد.

زبان و بیان: راز لکنت در عنوان کتاب

عنوان «لکنت» خود حاوی یک مضمون کلیدی و بسیار مهم است. مفهوم لکنت در عنوان کتاب، نه تنها به دشواری بیان و محدودیت های زبانی اشاره دارد، بلکه می تواند نمادی از سانسور، خودسانسوری یا حتی ناتوانی در بیان کامل درد و رنج های فردی و اجتماعی باشد. گویی شاعر می خواهد بگوید که برخی از حقایق و احساسات چنان عمیق و دردناک اند که حتی واژگان هم برای بیان کامل آن ها به لکنت می افتند. این انتخاب عنوان، عمق فلسفی و اجتماعی مجموعه را دوچندان می کند و خواننده را به درنگ در معنای پنهان واژه ها فرامی خواند.

«لکنت» نه تنها نام یک کتاب، بلکه استعاره ای از دشواری بیان حقیقت، ناتوانی زبان در بازتاب عمق درد و محدودیت های موجود در ابراز احساسات و دغدغه های عمیق انسانی است.

تحلیل سبک و زبان شعری پوریا عالمی در لکنت

سبک شعری پوریا عالمی در «لکنت» ویژگی های خاص خود را دارد که آن را از بسیاری از مجموعه شعرهای معاصر متمایز می کند. عالمی با هوشمندی خاص خود، مرزهای میان سادگی و عمق، و زبان روزمره و تصاویر شاعرانه را در هم می شکند و اثری خلق می کند که هم برای عموم قابل درک است و هم لایه های عمیق برای پژوهشگران ادبی دارد.

سادگی در عمق: زبان و واژگان

یکی از بارزترین ویژگی های شعر پوریا عالمی در «لکنت»، استفاده از زبانی ساده و بی پیرایه است. او از واژگان و ساختارهای دستوری پیچیده پرهیز می کند و به جای آن، کلمات روزمره را به کار می برد. اما این سادگی، به هیچ وجه به معنای سطحی بودن نیست. بالعکس، عالمی با همین واژگان ساده، تصاویری بکر و مفاهیمی عمیق خلق می کند که تأثیرگذاری بسیاری دارند. این سادگی در زبان باعث می شود مخاطبان گسترده ای بتوانند با اشعار او ارتباط برقرار کنند و پیام های او را به راحتی درک کنند، در حالی که لایه های معنایی عمیق تری نیز برای تحلیل وجود دارد.

نقش نمادها و استعاره ها: فراتر از ظاهر

استفاده از نمادها و استعاره ها از اجزای جدایی ناپذیر تحلیل اشعار پوریا عالمی است. او به شکلی هوشمندانه از اشیاء، پدیده ها یا موجودات برای بیان مفاهیم انتزاعی و پیچیده استفاده می کند. نماد «کرم ابریشم» و «پیله» که در بخشی از شعر «ز خیال تو بیرون نمی آیم» به کار رفته است، نمونه بارزی از این نمادگرایی است. «گیلاس های تبر» نیز نمادی از زیبایی های فناپذیر یا آسیب دیده است که با وجود جراحت، همچنان زیبایی خود را حفظ کرده اند. این نمادها به شعر او عمق می بخشند و خواننده را به تفکر درباره معنای پنهان آن ها دعوت می کنند. هر نماد، دریچه ای به سوی جهان بینی و احساسات شاعر است که با ظرافت خاصی انتخاب و به کار رفته است.

موسیقی درونی و ریتم پنهان: طنین شعر نو

با توجه به اینکه «لکنت» مجموعه ای از شعر نو است، نباید انتظار وزن عروضی سنتی را در آن داشت. اما این به معنای بی نظمی یا نبود موسیقی نیست. پوریا عالمی به خوبی از موسیقی درونی زبان بهره می گیرد. این موسیقی از طریق تکرار هوشمندانه واژگان یا عبارات، هماهنگی آوایی کلمات، و ریتم طبیعی جملات ایجاد می شود. او با چینش ماهرانه کلمات، نوعی هارمونی و جریان پنهان را در شعر خود پدید می آورد که خوانش را دلپذیر می کند و به اشعار او روانی خاصی می بخشد. این ریتم پنهان، همان چیزی است که شعر نو را از نثر معمولی متمایز می کند و به آن بُعد شاعرانه می بخشد.

لحن شاعر: از طنز تلخ تا جدیت تأمل برانگیز

پوریا عالمی پیش از «لکنت» بیشتر با لحن طنز و هجو سیاسی اجتماعی اش شناخته می شد. اما در این مجموعه، لحن او تغییر می کند و به سمت جدیت، تأمل و حتی نوعی تلخی متمایل می شود. گرچه رگه هایی از طنز تلخ و نیشدار گاهی در اشعارش به چشم می خورد، اما هسته اصلی لحن او جدی و متفکرانه است. شاعر در «لکنت» غم خود را به دروغ با لبخند جایگزین کرده و دردی را که تا اعماق وجودش تیر می کشد، با کلام آرامش بخش خود پوشانده است. این تغییر لحن، نشان دهنده ابعاد کمتر شناخته شده زندگی نامه پوریا عالمی و توانایی او در انتقال احساسات عمیق و جدی است که به شعر او غنای خاصی می بخشد و او را در مقام شاعری متفاوت مطرح می کند.

نمونه هایی از اشعار برجسته و قابل تأمل لکنت

برای درک بهتر پیام های اصلی کتاب لکنت و سبک شعری پوریا عالمی، بررسی چند نمونه از اشعار این مجموعه ضروری است. این نمونه ها به خوبی نشان می دهند که چگونه شاعر با کلمات ساده، تصاویری قدرتمند و مفاهیمی عمیق خلق می کند.

پیله و کرم ابریشم: نمادی از فنا و تداوم

یکی از زیباترین و نمادین ترین اشعار مجموعه «لکنت» که در معرفی کتاب نیز به آن اشاره شده است، بخشی است که با این ابیات آغاز می شود:

ز خیال تو بیرون نمی آیم
همچون کرم ابریشمی که از پیله اش بیرون نمی آید
کرم ابریشمی که از خیال تو بیرون نمی آید
در خیال تو تمام می شود

این بخش، استعاره ای عمیق از تعلق خاطر، فداکاری و تبدیل است. کرم ابریشم نمادی از وجودی است که خود را کاملاً در خیال و عشق دیگری (یا شاید یک ایده) محصور کرده است. این محصور شدن، نه به معنای محدودیت، بلکه به معنای یکپارچگی و فنا در این خیال است. شاعر ادامه می دهد که کرم ابریشم «و پیش از آن که پر بگیرد و دورت بچرخد / در پیله اش می میرد». این مرگ در پیله، فنای ظاهری است که به تولدی دیگر می انجامد: «و از خیال تو ابریشمی خالص به جا می ماند / از خیال تو شعری ناب به جا می ماند». این ابریشم خالص، محصول جانفشانی و عشق است و آن شعر ناب، حاصل رنج و فنای شاعر. این شعر، به زیبایی مفهوم «لکنت» را نیز در خود جای داده است؛ گویی بیان این عمق عشق و فداکاری، تنها با نماد و در لفافه ممکن است، و زبان از بیان مستقیم آن به لکنت می افتد.

گزارش اجتماعی: آینه ای از واقعیت

شعر «گزارش اجتماعی» یکی دیگر از اشعار برجسته لکنت است که به صراحت بیشتری به اشعار اجتماعی پوریا عالمی می پردازد. این شعر، با لحنی خاص، به وضعیت کارگران فصلی و دغدغه های طبقات فرودست جامعه اشاره دارد. شاعر با استفاده از تصاویر ملموس و قابل درک، زندگی سخت و در عین حال پرامید این افراد را به تصویر می کشد:

گزارش اجتماعی
کارگر فصلی هستیم توی عشق
تابستان میوهٔ باغ تو را می چینیم و بار وانت می کنیم
و پاییز که می رسد دست خالی به خانه برمی گردیم
بین باغبان و کلاغ ها
سر سردرختی و خندهٔ تو دعواست
ما با کسی دعوا نداریم
زیر آواز می زنیم
غزل پُرشور می خوانیم
با این که دوبیتی پُرسوز نوشته می شویم
با کسی دعوا نداریم
تو را فصل به فصل دوست داریم
و بار وانت می کنیم

این شعر، تصویری زنده از رنج و تلاش است، اما با لحنی که به جای یأس، مقاومت و امید را در خود دارد. «کارگر فصلی هستیم توی عشق» این جمله آغازین، یک تناقض نمایی هنرمندانه است که عشق را به عنوان نیروی محرکه برای تحمل سختی ها معرفی می کند. با وجود دست های خالی در پاییز، آن ها همچنان «زیر آواز می زنیم» و «غزل پرشور می خوانیم»، که نشان دهنده روحیه ای شکست ناپذیر است. این شعر، مصداق بارزی از توانایی عالمی در تلفیق درد اجتماعی با احساسات عمیق انسانی و بیان آن به زبانی شیرین و قابل فهم است.

لکنت در آئینه نقد و نظرات خوانندگان

همانند بسیاری از آثار ادبی که نوآوری و رویکردی متفاوت دارند، کتاب «لکنت» نیز از نظرات و نقدهای متفاوتی برخوردار بوده است. این نقدها، چه مثبت و چه بعضاً چالش برانگیز، خود نشان دهنده جایگاه این اثر در مباحث ادبی و توجهی است که به آن شده است.

برخی از خوانندگان و منتقدان، «لکنت» را به خاطر عمق عاطفی، نگاه متفاوت به مسائل اجتماعی و سادگی دلنشین زبان آن ستوده اند. آن ها از توانایی پوریا عالمی در انتقال احساسات پیچیده با کلمات ساده و خلق تصاویری بدیع قدردانی کرده اند. این دسته از خوانندگان، «لکنت» را اثری ارزشمند در شعر نو فارسی می دانند که لایه های پنهانی از تفکر و حس را در خود دارد و هر بار خوانش، به کشف جدیدی منجر می شود.

در مقابل، برخی دیگر از نقدها، با رویکردی متفاوت به این مجموعه شعر نگاه کرده اند. به عنوان مثال، یکی از نظرات اشاره می کند که «یه سری قطعه ادبی بود و برام جذاب نبود.» و یا «صرفا با مقطع کردن جملات نمی شود گفت متن ما تبدیل به شعر سپید شده. شعر سپید نیاز به رعایت کردن قوانین ظریفی دارد که آن را شعر می کند. این کتاب قطعه های ادبی بود با خط الرسم شعر سپید.» این دیدگاه ها، اغلب بر تفاوت های ساختاری و ماهوی میان «قطعه ادبی» و «شعر سپید» تأکید دارند. منتقدان معتقدند که شعر سپید، با وجود آزادی از وزن و قافیه، همچنان دارای اصول درونی خاص خود (مانند ریتم پنهان، موسیقی کلامی و ساختار منسجم معنایی) است که آن را از نثر صرف یا قطعه ادبی متمایز می کند. از این منظر، این دسته از منتقدان، برخی از اشعار «لکنت» را بیشتر به قطعات ادبی نزدیک می دانند تا شعر سپید تمام عیار.

پاسخ به این نقدها به درک ما از «شعر نو فارسی» برمی گردد. تعریف شعر سپید، به خودی خود، بسیار گسترده و در حال تحول است. بسیاری از شاعران معاصر از قواعد سنتی فاصله گرفته و به سمت خلق آثاری رفته اند که شاید در نگاه اول نثر شاعرانه به نظر برسند، اما از روح و جوهره شعر برخوردارند. اهمیت «لکنت» در این است که حتی اگر برخی آن را قطعه ادبی بنامند، نمی توان عمق احساس، محتوای غنی و توانایی شاعر در ایجاد ارتباط با مخاطب را نادیده گرفت. آنچه پوریا عالمی در این مجموعه ارائه می دهد، نوعی بیان آزاد و خلاقانه است که هدفش، انتقال حس و اندیشه با نهایت تأثیرگذاری است، فارغ از محدودیت های تعاریف خشک قالبی. این جدال بر سر تعریف، خود نشان دهنده پویایی و تکامل شعر معاصر و ظرفیت های آن برای نوآوری است.

پوریا عالمی: طنزپرداز، روزنامه نگار و شاعری عمیق

پوریا عالمی، متولد سال ۱۳۶۱، نامی آشنا در عرصه ادبیات و مطبوعات ایران است. اما شاید بسیاری او را تنها به عنوان طنزپرداز و نویسنده ستون های فکاهی در روزنامه ها و مجلات بشناسند. در حالی که کارنامه ادبی او بسیار پربارتر و گسترده تر از این تصور است. عالمی یک نویسنده، طنزپرداز، روزنامه نگار و حتی داستان نویس کودک است که مجموعه شعر لکنت تنها یکی از ابعاد توانایی های او را به نمایش می گذارد.

عالمی فعالیت خود را با همکاری در روزنامه های معتبری چون اعتماد ملی، اعتماد، قانون، شرق، نوروز، همشهری و چلچراغ در بخش طنزپردازی آغاز کرد و با ستون های نیش دار و در عین حال شوخ طبعانه اش به سرعت مورد توجه قرار گرفت. او با استفاده از ذهن خلاق و زبان قوی خود، توانست حتی در ژانر طنز نیز حرفی برای گفتن داشته باشد و به عنوان یکی از برجسته ترین طنزپردازان نسل خود شناخته شود.

اما زندگی نامه پوریا عالمی محدود به طنز نیست. او تجربه های موفقی در زمینه نویسندگی کودک داشته و حتی اولین بازی فکری خود با عنوان «شنل قرمزی» را که ترکیبی از کمیک استریپ و قصه گویی بود، روانه بازار کرده است. این تجربه در نویسندگی کودک نشان دهنده توانایی او در ساده سازی مفاهیم پیچیده و ایجاد ارتباط با مخاطبان جوان تر است؛ مهارتی که بی شک در زبان ساده و دلنشین شعرهای «لکنت» نیز نمود پیدا می کند.

عالمی همچنین در زمینه های صفحه آرایی ماهنامه گل آقا و مدیریت هنری چند مجله و روزنامه نیز فعال بوده است. این تنوع در فعالیت ها، به او دیدگاه وسیع تری نسبت به فرهنگ و جامعه می بخشد که در آثار ادبی اش، چه طنز و چه جدی، بازتاب می یابد. از دیگر آثار مهم پوریا عالمی می توان به «کتاب غم»، «معاهده نوشیدن چای»، «کاناپه چی»، «آمبولانس چی»، «آدم های عوضی»، «از هر نظر» و «بی ضرر» اشاره کرد. این آثار در قالب های متنوعی از جمله مجموعه شعر، مجموعه طنز سیاسی و اجتماعی، تصویرگری و داستان بلند عرضه شده اند و گواهی بر خلاقیت و چندوجهی بودن استعداد این هنرمند هستند. «لکنت» در واقع پلی است میان پوریا عالمی طنزپرداز و پوریا عالمی شاعری عمیق و جدی، که نشان می دهد ذهن او همواره در جستجوی بیان حقیقت، چه با لبخند و چه با بغض، بوده است.

نتیجه گیری: چرا خواندن لکنت (یا خلاصه آن) یک تجربه ضروری است؟

کتاب «لکنت» اثر پوریا عالمی، بیش از یک مجموعه شعر، دعوتی است به تأمل در ابعاد مختلف زندگی، جامعه و روح انسان. این کتاب، با وجود زبان ساده و بی پیرایه، حامل مفاهیم عمیق و چندلایه است که هر خواننده را به گونه ای درگیر خود می کند. از دغدغه های اجتماعی و میهنی گرفته تا تأملات درونی و فلسفی درباره عشق، تنهایی، مرگ و دگرگونی، همگی در تاروپود این اشعار تنیده شده اند.

ویژگی بارز مجموعه شعر لکنت، توانایی پوریا عالمی در استفاده از نمادها و استعاره هایی است که معانی پنهان و ژرفی را منتقل می کنند. عنوان کتاب نیز خود نمادی از دشواری بیان و محدودیت های زبانی در مواجهه با حقایق دردناک است. با وجود اینکه برخی نقدها به ماهیت قالبی آن اشاره کرده اند، اما آنچه مسلم است، تأثیرگذاری و عمق مفاهیم «لکنت» است که آن را به اثری قابل تأمل در شعر نو فارسی تبدیل می کند.

خواندن «لکنت» تجربه ای است که مخاطب را با نگاهی متفاوت به جهان پیرامون و دنیای درون آشنا می سازد. این مقاله، به عنوان یک خلاصه کتاب لکنت، سعی کرد تا دروازه ای به سوی این جهان شعری بگشاید و شمایی کلی از مضامین، سبک و اهمیت آن ارائه دهد. با این حال، درک کامل و لمس عمیق زیبایی ها و پیام های این اثر، تنها با مطالعه کامل و فراغت بال تک تک اشعار آن امکان پذیر است. اگر به دنبال اثری هستید که هم روح شما را نوازش دهد و هم ذهن تان را به چالش بکشد، لکنت پوریا عالمی بدون شک گزینه ای درخشان و ضروری برای مطالعه است.

پیشنهاد می کنیم برای درک هرچه عمیق تر از این کتاب، نسخه کامل آن را تهیه کرده و خود را در دنیای پر از احساس و اندیشه پوریا عالمی غرق کنید.