تفنگ های مجوز دار در ایران

در ایران، داشتن تفنگ های مجوز دار مستلزم رعایت دقیق قوانین و مقررات است. این الزامات برای حفظ امنیت عمومی و محیط زیست وضع شده اند و عدم آگاهی از آن ها می تواند به مشکلات قانونی جدی منجر شود. این راهنمای جامع به شما کمک می کند تا با تمامی جنبه های مربوط به تفنگ های مجاز در کشور، از انواع سلاح ها و شرایط دریافت مجوز گرفته تا ضوابط نگهداری و استفاده، آشنا شوید.

اهمیت شناخت تفنگ های مجوز دار و قوانین مرتبط

موضوع سلاح، چه برای مصارف شکاری، چه ورزشی و چه صرفاً برای نگهداری، همیشه با حساسیت های فراوانی همراه است. در هر جامعه ای، قوانین سخت گیرانه ای برای کنترل و مدیریت سلاح گرم وضع می شود تا از سوءاستفاده های احتمالی جلوگیری شود. در ایران نیز این قوانین توسط نهادهای ذی ربط، از جمله معاونت اسلحه و مهمات ارتش و سازمان حفاظت محیط زیست، به دقت تدوین و اجرا می گردند. آگاهی کامل از این چارچوب قانونی نه تنها برای دارندگان فعلی یا متقاضیان دریافت مجوز ضروری است، بلکه به درک بهتر مسئولیت های اجتماعی و حفظ نظم کمک می کند. عدم رعایت این مقررات می تواند پیامدهای قانونی سنگینی از جمله جریمه های نقدی، حبس و ضبط سلاح را در پی داشته باشد. هدف از این مقاله، ارائه اطلاعاتی دقیق و قابل فهم برای تمامی افراد علاقه مند به این حوزه است تا بتوانند با درایت و آگاهی کامل در این مسیر گام بردارند.

انواع تفنگ های مجوز دار رایج برای شهروندان عادی در ایران

شهروندان عادی در ایران، با رعایت ضوابط قانونی، می توانند اقدام به دریافت مجوز برای انواع خاصی از تفنگ ها کنند. این سلاح ها عمدتاً برای مقاصد شکار یا تیراندازی ورزشی کاربرد دارند و به دلیل ماهیتشان، تحت نظارت و کنترل ویژه ای قرار می گیرند. شناخت دقیق انواع این تفنگ ها و کاربردهای مجاز آن ها، اولین گام در فرآیند دریافت مجوز و استفاده مسئولانه از آن ها است.

تفنگ های شکاری

تفنگ های شکاری رایج ترین نوع سلاح های گرم مجوز دار در میان شهروندان هستند که برای شکار قانونی حیوانات و پرندگان مورد استفاده قرار می گیرند. این تفنگ ها بر اساس مکانیزم عملکرد و نوع مهماتی که استفاده می کنند، به چند دسته اصلی تقسیم می شوند:

• تفنگ ساچمه زنی: این نوع تفنگ ها برای شکار پرندگان و حیوانات کوچک تر که در فاصله نزدیک قرار دارند، مناسب هستند. مهمات آن ها شامل ساچمه های کوچک است که با پخش شدن در محدوده مشخصی، هدف گیری را آسان تر می کند. مدل هایی مانند نخجیر ۱ (تک لول کمرشکن) و نخجیر ۲ (دو لول کمرشکن) از نمونه های پرطرفدار داخلی برای شکار پرندگان هستند. همچنین صیاد ۲ که یک اسلحه ساچمه زنی گیج ۱۲ با مکانیزم تسلیح دستکش است، از دیگر گزینه های رایج محسوب می شود.
• تفنگ گلوله زنی: این تفنگ ها برای شکار چهارپایان بزرگ و در فواصل دورتر به کار می روند. مهمات آن ها یک گلوله واحد است که دقت و قدرت نفوذ بالاتری دارد. نخجیر ۳ با طراحی زیبا و ارگونومیک، نمونه ای از تفنگ های گلوله زنی داخلی است که برای شکار چهارپایان طراحی شده است.
• تفنگ خفیف: این تفنگ ها معمولاً با کالیبر کوچک تر (مانند ۰.۲۲ اینچ) و برای تمرین تیراندازی یا شکار حیوانات بسیار کوچک استفاده می شوند. دقت بالای آن ها در فواصل کوتاه، برای ممارست تیراندازان تازه کار بسیار مفید است.

بر اساس مقررات جاری، هر فرد ایرانی پس از احراز شرایط لازم، می تواند حداکثر چهار قبضه اسلحه شکاری شامل یک قبضه ساچمه زنی، یک قبضه گلوله زنی، یک قبضه خفیف برای تمرین و ممارست و یک قبضه ساچمه زنی ورزشی از منابع مجاز خریداری کند. از مدل های تولید داخلی که در میان شکارچیان محبوبیت دارند، می توان به شاهین (GS 400)، آرش (GS 102) و نابل (تراپ) اشاره کرد که هر یک ویژگی های فنی خاص خود را دارند.

تفنگ های ورزشی

تفنگ های ورزشی، همان طور که از نامشان پیداست، برای رشته های مختلف تیراندازی ورزشی مورد استفاده قرار می گیرند و تفاوت هایی با تفنگ های شکاری از نظر کاربرد و نحوه دریافت مجوز دارند. این سلاح ها معمولاً با استانداردهای خاص مسابقاتی طراحی شده و نیاز به دقت و پایداری بالایی دارند. مجوز حمل و نگهداری این تفنگ ها عمدتاً از طریق هیئت های تیراندازی استانی و فدراسیون تیراندازی جمهوری اسلامی ایران صادر می شود. متقاضیان باید عضو این هیئت ها بوده و پس از گذراندن دوره های آموزشی و کسب صلاحیت های فنی و اخلاقی، اقدام به دریافت مجوز کنند. این روند تضمین می کند که سلاح های ورزشی تنها در چارچوب فعالیت های ورزشی و زیر نظر مربیان مجرب استفاده شوند.

تفنگ های بادی (PCP و فنری)

تفنگ های بادی، به ویژه مدل های PCP (Pre-Charged Pneumatic) و فنری، نیز در ایران کاربرد زیادی برای تفریح، تمرین تیراندازی و در برخی موارد شکار حیوانات کوچک دارند. قوانین مربوط به این تفنگ ها کمی متفاوت است:

• تفنگ های بادی با قدرت کمتر از ۷۰ ژول: این نوع تفنگ ها، چه PCP و چه فنری، معمولاً نیازی به مجوز حمل و نگهداری ندارند. با این حال، حتی با این تفنگ ها نیز شکار حیوانات تابع قوانین و مقررات سازمان حفاظت محیط زیست است و بدون پروانه شکار، هرگونه شکار ممنوع و غیرقانونی تلقی می شود.
• تفنگ های بادی با قدرت بالاتر از ۷۰ ژول: این سلاح ها که از قدرت تخریب بالاتری برخوردارند، ممکن است مشمول قوانین سخت گیرانه تری شوند و در برخی موارد، برای حمل و نگهداری نیاز به اخذ مجوزهای خاص داشته باشند. توصیه می شود برای این دسته از تفنگ ها، از مراجع ذی صلاح استعلام شود.

نکته مهم این است که حتی اگر یک تفنگ بادی نیازی به مجوز حمل نداشته باشد، استفاده از آن برای شکار بدون داشتن پروانه شکار از سازمان محیط زیست، تخلف محسوب می شود و می تواند منجر به برخورد قانونی گردد.

سایر سلاح های گرم

حمل و نگهداری سایر سلاح های گرم، از قبیل کلت، کلاشینکف یا سایر سلاح های جنگی، برای شهروندان عادی در ایران مطلقاً ممنوع است. تنها نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران و افرادی که به دلیل وظایف خاص امنیتی و نظامی، تحت ضوابط بسیار سخت گیرانه و با مجوزهای ویژه، اجازه حمل این گونه سلاح ها را دارند. هرگونه اقدام برای نگهداری یا حمل این دسته از سلاح ها توسط افراد فاقد صلاحیت قانونی، با مجازات های سنگین کیفری مواجه خواهد شد. این محدودیت ها برای حفظ امنیت ملی و عمومی کشور اعمال می شوند و تخطی از آن ها به هیچ وجه پذیرفتنی نیست.

شرایط احراز صلاحیت و عمومی متقاضیان دریافت مجوز حمل سلاح شکاری

برای دریافت مجوز حمل سلاح شکاری در ایران، متقاضیان باید دارای شرایط عمومی و صلاحیت های خاصی باشند که توسط نهادهای امنیتی و نظامی مورد بررسی و تأیید قرار می گیرد. این شرایط برای اطمینان از سلامت جسمی و روانی فرد و همچنین عدم سابقه سوء پیشینه که می تواند منجر به سوءاستفاده از سلاح شود، طراحی شده اند.

مهم ترین شرایط عمومی و صلاحیت های لازم عبارتند از:

• حداقل سن قانونی: متقاضی باید حداقل ۱۸ سال تمام داشته باشد.
• سلامت جسمانی و روانی کامل: سلامت جسمی و روانی متقاضی باید توسط پزشک معتمد نهادهای مربوطه تأیید شود. این شامل عدم وجود اختلالات روانی، بیماری های جسمی شدید یا اعتیاد به مواد مخدر است.
• عدم سوء پیشینه کیفری: متقاضی نباید دارای سابقه شرارت، جنون، اعتیاد، سرقت، قاچاق مواد مخدر، نگهداری سلاح غیرمجاز، تهدید، ارعاب و انتقام جویی باشد. گواهی عدم سوء پیشینه از مراجع قضایی الزامی است.
• تأیید صلاحیت امنیتی: نهادهای امنیتی ذی صلاح پس از انجام تحقیقات لازم، باید صلاحیت امنیتی متقاضی را تأیید کنند.
• وضعیت نظام وظیفه: برای آقایان مشمول، ارائه کارت پایان خدمت، کارت معافیت دائم یا گواهی معتبر اشتغال به تحصیل در دانشگاه الزامی است.
• گذراندن دوره آموزش تیراندازی: متقاضیان باید دوره آموزشی تیراندازی را در مراکز مورد تأیید معاونت اسلحه و مهمات ارتش یا سپاه طی کنند. این آموزش معمولاً هر ۱۰ سال یکبار انجام می شود. افرادی که کارت پایان خدمت سربازی دارند، ممکن است تا ۱۰ سال از این آموزش معاف باشند.

احراز تمامی این شرایط برای دریافت مجوز حمل سلاح شکاری ضروری است و هرگونه نقص در این موارد می تواند منجر به رد درخواست متقاضی شود.

مدارک لازم برای دریافت و تمدید مجوز حمل سلاح و پروانه شکار

برای تسهیل فرآیند درخواست و تمدید مجوزهای مربوط به سلاح شکاری و پروانه شکار، آشنایی با مدارک مورد نیاز بسیار اهمیت دارد. این مدارک باید به صورت کامل و دقیق تهیه و به مراجع ذی صلاح ارائه شوند تا از بروز تأخیر یا رد درخواست جلوگیری شود.

برای صدور اولین جواز حمل سلاح

متقاضیانی که برای نخستین بار قصد دریافت جواز حمل سلاح شکاری را دارند، باید مدارک زیر را آماده کنند:

• اصل و کپی تمامی صفحات شناسنامه.
• اصل و کپی کارت ملی (پشت و رو).
• کارت پایان خدمت، کارت معافیت دائم، یا گواهی اشتغال به تحصیل (برای آقایان).
• چند قطعه عکس پرسنلی جدید با زمینه سفید.
• فرم تکمیل شده درخواست صدور جواز حمل سلاح (قابل دریافت از مراجع مربوطه).
• گواهی عدم سوء پیشینه کیفری از مراجع قضایی.
• گواهی سلامت جسمی و روانی از پزشک معتمد.
• گواهی گذراندن دوره آموزشی تیراندازی (در صورت لزوم).
• فیش های واریزی مربوط به تعرفه های دولتی (که مبالغ آن ها ممکن است تغییر کند و باید از مراجع ذی ربط استعلام شود).

برای تمدید جواز حمل سلاح

دارندگان فعلی سلاح های شکاری که جواز حمل آن ها منقضی شده یا در شرف انقضا است، برای تمدید باید مدارک زیر را ارائه دهند:

• اصل جواز حمل سلاح منقضی شده یا در آستانه انقضا.
• مدارک شناسایی به روز شامل شناسنامه و کارت ملی.
• چند قطعه عکس پرسنلی جدید.
• فیش های واریزی مربوط به هزینه های تمدید (مبالغ را باید از مراجع مربوطه استعلام کرد).

برای صدور پروانه شکار (پس از داشتن جواز حمل)

توجه داشته باشید که جواز حمل سلاح به معنای مجوز شکار نیست و برای شکار قانونی، نیاز به پروانه جداگانه از سازمان حفاظت محیط زیست است. مدارک لازم برای صدور پروانه شکار شامل موارد زیر می شود:

• اصل جواز حمل سلاح معتبر و دارای اعتبار از مراجع ذی ربط.
• در صورت وجود، دفترچه شناسایی ویژه شکارچیان.
• یک قطعه عکس پرسنلی.
• فیش های واریزی مربوط به تعرفه صدور پروانه شکار (مبالغ را باید از سازمان محیط زیست استعلام کرد).

تذکر مهم: مبالغ واریزی ذکر شده در برخی منابع قدیمی ممکن است منسوخ شده باشند. همیشه برای اطلاع از آخرین مبالغ واریزی و جزئیات دقیق، به وب سایت ها یا دفاتر مراجع ذی صلاح مراجعه کنید.

داشتن جواز حمل سلاح به معنای مجوز شکار نیست؛ برای شکار قانونی، پروانه شکار از سازمان حفاظت محیط زیست الزامی است.

مراحل گام به گام دریافت مجوز حمل سلاح شکاری (برای اولین بار)

فرآیند دریافت مجوز حمل سلاح شکاری برای اولین بار، یک مسیر مرحله ای و قانونی است که نیازمند دقت و پیگیری است. این مراحل شامل مراجعه به نهادهای مربوطه، ارائه مدارک و گذراندن استعلامات و آموزش های لازم می شود.

1. گام ۱: مراجعه به مدیریت اسلحه و مهمات: متقاضی باید به مدیریت اسلحه و مهمات ارتش یا سپاه در شهرستان محل سکونت خود یا معاونت اسلحه و مهمات در تهران مراجعه کند. این اولین نقطه تماس برای آغاز فرآیند است.
2. گام ۲: ارائه مدارک اولیه و تشکیل پرونده: در این مرحله، مدارک شناسایی و عمومی که پیش تر ذکر شد، ارائه شده و یک پرونده برای متقاضی تشکیل می گردد. مسئولان مربوطه مدارک را بررسی کرده و فرم های لازم را جهت تکمیل در اختیار متقاضی قرار می دهند.
3. گام ۳: طی مراحل استعلامات امنیتی و پزشکی: پس از تشکیل پرونده، استعلامات لازم از مراجع امنیتی (برای تأیید صلاحیت امنیتی) و مراجع پزشکی (برای تأیید سلامت جسمی و روانی) صورت می گیرد. این مرحله ممکن است زمان بر باشد.
4. گام ۴: شرکت در دوره آموزشی تیراندازی: در صورتی که متقاضی فاقد گواهی معافیت از آموزش تیراندازی باشد، به یک مرکز آموزشی معتبر معرفی شده و باید دوره آموزشی تیراندازی را با موفقیت طی کند.
5. گام ۵: دریافت برگ نگهداری سه ماهه: پس از تأیید صلاحیت های اولیه و در انتظار صدور جواز نهایی، یک برگ نگهداری سه ماهه صادر می شود. این برگ به متقاضی اجازه می دهد تا سلاح شکاری خود را صرفاً برای مدت سه ماه و فقط در منزل نگهداری کند و هیچ مجوزی برای حمل یا شکار نیست.
6. گام ۶: صدور جواز حمل پنج ساله: پس از تکمیل موفقیت آمیز تمامی مراحل، استعلامات و تأییدیه های نهایی، جواز حمل پنج ساله برای متقاضی صادر می گردد. این جواز به فرد اجازه می دهد که سلاح خود را در محدوده کشور حمل کند، اما همچنان برای شکار نیاز به پروانه جداگانه از سازمان محیط زیست دارد.

در طول این فرآیند، رعایت دقیق قوانین و دستورالعمل ها و همچنین پیگیری مستمر از سوی متقاضی از اهمیت بالایی برخوردار است تا بتواند در کوتاه ترین زمان ممکن، مجوز خود را دریافت کند.

خرید و فروش تفنگ شکاری با مجوز

خرید و فروش تفنگ های شکاری در ایران، اعم از نو و دست دوم، باید کاملاً در چارچوب قوانین صورت گیرد. این فرآیندها به منظور جلوگیری از هرگونه سوءاستفاده و حفظ نظم و امنیت، تحت نظارت دقیق نهادهای ذی صلاح قرار دارند.

خرید سلاح نو

برای خرید سلاح شکاری نو، دو مسیر اصلی وجود دارد:

1. از فروشگاه های مجاز: متقاضیان می توانند به فروشگاه های مجاز اسلحه و مهمات فروشی در سراسر کشور مراجعه کنند. این فروشگاه ها باید دارای پروانه کسب فعالیت از معاونت اسلحه و مهمات ارتش جمهوری اسلامی ایران باشند. خرید از این مراکز تضمین می کند که سلاح ها قانونی و تحت نظارت هستند.
2. از طریق وزارت دفاع یا ارتش: در برخی دوره ها، ممکن است طرح های دولتی برای عرضه سلاح های شکاری از طریق وزارت دفاع یا ارتش (با ارائه حواله) وجود داشته باشد. برای اطلاع از این طرح ها و شرایط مربوطه، باید به مراجع رسمی و نظامی کشور مراجعه کرد.

خرید سلاح دست دوم و کارکرده

خرید سلاح دست دوم نیز باید با رعایت مراحل قانونی و با حضور فروشنده در مراجع ذی ربط انجام شود:

1. از دارندگان سلاح با پروانه معتبر: سلاح های دست دوم باید از افرادی خریداری شوند که دارای پروانه حمل معتبر هستند و مجوز لازم برای فروش سلاح خود را از مرجع صدور پروانه (معاونت اسلحه و مهمات) اخذ کرده اند.
2. فرآیند قانونی انتقال: خریدار و فروشنده باید به همراه سلاح و تمامی مدارک شناسایی معتبر (شناسنامه، کارت ملی، کارت پایان خدمت برای متولدین ۱۳۵۵ به بعد) به مدیریت اسلحه و مهمات محل صدور پروانه حمل یا محل سکونت فروشنده مراجعه کنند. در این مرکز، مراحل انتقال سلاح و جواز آن به نام خریدار جدید بر اساس ضوابط و فرم های مربوطه انجام می گیرد.

نکات مهم برای بررسی وضعیت فنی و اصالت سلاح دست دوم:

• قبل از خرید، حتماً وضعیت فنی سلاح را به دقت بررسی کنید. از کارکرد صحیح تمامی اجزا، به ویژه لوله، گلنگدن و کپ اطمینان حاصل کنید.
• در صورت امکان، از یک کارشناس خبره برای ارزیابی سلاح کمک بگیرید.
• اصالت سلاح و تطابق شماره سریال آن با جواز را حتماً بررسی کنید.

فروش سلاح شکاری با مجوز

برای فروش سلاح شکاری نیز رعایت نکات قانونی ضروری است:

• تمدید به موقع جواز: اگر جواز حمل سلاح منقضی شده باشد، فروشنده باید ابتدا نسبت به تمدید آن اقدام کند و سپس برای فروش و انتقال جواز به مدیریت اسلحه و مهمات مراجعه نماید. سلاحی که جواز آن منقضی شده باشد، از نظر قانونی غیرمجاز تلقی می شود.
• مراحل قانونی انتقال: همانند خرید سلاح دست دوم، فرآیند انتقال جواز باید با حضور خریدار و فروشنده و ارائه تمامی مدارک در مدیریت اسلحه و مهمات انجام شود.

عوامل موثر بر قیمت تفنگ های شکاری

قیمت تفنگ های شکاری تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار می گیرد که شناخت آن ها می تواند به خریداران در تصمیم گیری بهتر کمک کند:

1. برند و مدل: برندهای معتبر و مدل های خاص با ویژگی های پیشرفته، معمولاً قیمت بالاتری دارند.
2. نو یا دست دوم بودن: سلاح های نو از فروشگاه ها گران تر از مدل های کارکرده هستند.
3. کالیبر و نوع سلاح: کالیبرهای رایج تر یا انواع خاص (مانند گلوله زنی در مقایسه با ساچمه زنی) می توانند بر قیمت تأثیر بگذارند.
4. نوع مجوز: سلاح های دارای مجوز معتبر، ارزش بیشتری دارند.
5. وضعیت فنی و نگهداری: سلاح های دست دومی که در وضعیت فنی عالی نگهداری شده اند، طبیعتاً قیمت بالاتری خواهند داشت.

پروانه شکار: شرایط و ضوابط شکار قانونی در ایران

همان طور که قبلاً اشاره شد، داشتن جواز حمل سلاح شکاری به معنای مجوز شکار نیست. برای انجام فعالیت های شکار به صورت قانونی در ایران، دریافت پروانه شکار از سازمان حفاظت محیط زیست الزامی است. این پروانه ها با توجه به نوع حیوان، منطقه و زمان شکار، دارای شرایط و محدودیت های خاصی هستند.

تفاوت جواز حمل و پروانه شکار

برای درک بهتر قوانین، لازم است تفاوت بین این دو مفهوم روشن شود:

• جواز حمل سلاح: مجوزی است که به دارنده اجازه می دهد سلاح شکاری خود را در محدوده جغرافیایی کشور حمل و نگهداری کند. اعتبار این جواز معمولاً پنج ساله است و توسط معاونت اسلحه و مهمات ارتش یا سپاه صادر می شود.
• پروانه شکار: مجوزی است که توسط ادارات سازمان حفاظت محیط زیست صادر می شود و به دارنده جواز حمل سلاح اجازه می دهد در یک بازه زمانی مشخص و برای شکار حیوانات یا پرندگان خاصی، در مناطق تعیین شده اقدام به شکار کند. این پروانه معمولاً فصلی یا با اعتبار کوتاه مدت است.

نحوه دریافت پروانه شکار

برای دریافت پروانه شکار، دارندگان جواز حمل سلاح معتبر باید به یکی از ادارات سازمان حفاظت محیط زیست در استان ها یا شهرستان ها مراجعه کرده و با ارائه مدارک لازم (جواز حمل معتبر، دفترچه شناسایی شکارچیان در صورت وجود، عکس و فیش های واریزی) درخواست خود را ثبت نمایند. سازمان محیط زیست با در نظر گرفتن ظرفیت های زیست محیطی، وضعیت گونه های حیات وحش و مقررات خود، اقدام به صدور پروانه می کند.

شرایط و محدودیت های شکار برای حیوانات خاص

سازمان حفاظت محیط زیست برای هر گونه حیوانی که شکار آن مجاز است، شرایط خاصی را تعیین می کند:

شکار پرندگان

شکار پرندگان دارای ضوابط زمانی و مکانی مشخصی است:

• زمان اعتبار: معمولاً از اول مهرماه تا پانزدهم اسفندماه همان سال.
• روزهای مجاز: شکار تنها در دو روز آخر هفته (پنجشنبه و جمعه) مجاز است.
• تعداد مجاز در هر سفر: حداکثر چهار قطعه پرنده در هر سفر شکار.
• مناطق مجاز: شکار فقط در مناطق آزاد و خارج از مناطق حفاظت شده مجاز است.
• سابقه تخلف: پروانه شکار تنها برای افرادی صادر می گردد که سابقه تخلف از قوانین شکار و محیط زیست را نداشته باشند.

شکار گراز وحشی

شکار گراز وحشی در ایران دارای محدودیت های دینی خاصی است:

• محدودیت دینی: پروانه شکار گراز وحشی فقط برای اقلیت های دینی صادر می شود و به هیچ عنوان برای مسلمانان (شیعه) صادر نمی گردد، زیرا گراز از نظر شرع اسلام نجس و حرام گوشت است.
• زمان اعتبار: اعتبار پروانه معمولاً از تاریخ صدور به مدت سه روز است.
• مناطق مجاز: شکار تنها در مناطق آزاد و مشخص شده مجاز است.
• سابقه تخلف: افرادی که سابقه تخلف نداشته باشند، می توانند این پروانه را دریافت کنند.

شکار خرگوش و تشی

شکار خرگوش و تشی نیز با ضوابط خاصی همراه است:

• محدودیت دینی: این پروانه برای اقلیت های دینی و مسلمانان غیر شیعه صادر می گردد.
• تعداد مجاز در هر سفر: حداکثر دو سر خرگوش یا تشی در هر سفر.
• روزهای مجاز: شکار تنها در دو روز آخر هفته مجاز است.
• مناطق مجاز: شکار در مناطق آزاد.
• ممنوعیت شکار شبانه: شکار در شب و استفاده از چراغ قوه و نورافکن ممنوع است.

شکار خرگوش با استفاده از تازی

این نوع شکار نیز دارای محدودیت های خاصی است:

• محدودیت دینی: برای اقلیت های دینی و مسلمانان غیر شیعه صادر می شود.
• زمان اعتبار: معمولاً از اول مهرماه تا پانزدهم اسفندماه همان سال.
• روزهای مجاز: شکار در سه روز آخر هفته (پنجشنبه، جمعه و شنبه) مجاز است.
• تعداد مجاز در هر سفر: شکارچی در هر سفر مجاز به شکار دو سر خرگوش است.
• محدودیت تعداد تازی: شکارچی مجاز به استفاده از حداکثر دو قلاده تازی است و استفاده از تعداد بیشتر تازی (حتی اگر متعلق به چند شکارچی باشد) ممنوع است.

تمامی این مقررات با هدف حفظ تنوع زیستی، مدیریت جمعیت حیات وحش و ترویج شکار مسئولانه وضع شده اند و رعایت آن ها برای هر شکارچی قانونی ضروری است.

شکارچیان باید همواره جدیدترین بخشنامه ها و دستورالعمل های سازمان حفاظت محیط زیست را دنبال کنند تا از هرگونه تخلف ناخواسته اجتناب نمایند.

قوانین نگهداری، حمل و استفاده از سلاح شکاری مجوز دار

پس از دریافت مجوز حمل و پروانه شکار، رعایت دقیق قوانین مربوط به نگهداری، حمل و استفاده از سلاح شکاری برای هر دارنده سلاح الزامی است. این مقررات برای تضمین امنیت، جلوگیری از حوادث ناگوار و حفظ نظم اجتماعی وضع شده اند و عدم رعایت آن ها می تواند عواقب جدی قانونی داشته باشد.

محدودیت های مکان حمل

جواز حمل پنج ساله سلاح شکاری فقط برای حمل سلاح مربوطه در محدوده کشور جمهوری اسلامی ایران صادر می شود. این جواز به هیچ عنوان اجازه حمل سلاح در خیابان ها، اماکن عمومی، تجمعات یا در خودرو را بدون مجوز خاص حمل و جابه جایی نمی دهد. در صورت مشاهده توسط مأموران و نیروهای انتظامی، با دارنده سلاح و خود سلاح برخورد قانونی انجام خواهد شد. سلاح شکاری باید در محل نگهداری امن در منزل و به دور از دسترس افراد غیرمجاز، به ویژه کودکان، نگهداری شود.

تمدید به موقع جواز

متقاضیان برای تمدید اعتبار پروانه حمل اسلحه شکاری خود باید برنامه ریزی دقیقی داشته باشند. در تهران، لازم است حداقل سه ماه زودتر از اتمام اعتبار پروانه و در شهرستان ها، شش ماه زودتر از اتمام اعتبار، به مدیریت اسلحه و مهمات محل سکونت خود مراجعه کرده و اقدام به تمدید آن نمایند.

عواقب عدم تمدید: در صورت عدم اقدام به موقع برای تمدید، از نظر قانون، اسلحه غیرمجاز تشخیص داده می شود و با فرد متخلف برخورد قانونی لازم انجام خواهد شد. این برخورد می تواند شامل جریمه نقدی، حبس و ضبط سلاح باشد. بنابراین، مسئولیت تمدید به موقع بر عهده دارنده سلاح است.

محدودیت های تعمیر و دستکاری

دارندگان اسلحه شکاری مجاز، در صورت خرابی بخش های اصلی سلاح مانند لول، گلنگدن و کپ، مجاز به تعمیر، تعویض، دستکاری یا جوشکاری این سه قسمت از اسلحه شکاری نیستند. این اقدام، چه توسط خود دارنده سلاح و چه توسط افراد فاقد تخصص یا تعمیرگاه های غیرمجاز، ممنوع است. در چنین مواردی، دارنده سلاح باید حتماً به مدیریت اسلحه و مهمات ارتش در محل سکونت خود مراجعه کند تا از آن طریق، اقدامات بعدی در مورد معرفی ایشان به مبادی مربوطه ذی ربط، از جمله وزارت دفاع، انجام شود. این محدودیت برای حفظ ایمنی سلاح و جلوگیری از تغییر مشخصات فنی آن است.

ارث بردن سلاح

در صورت فوت دارنده سلاح شکاری، وراث قانونی موظفند ظرف مدت مشخصی (که باید از مراجع ذی ربط استعلام شود) برای تعیین تکلیف سلاح به مدیریت اسلحه و مهمات مراجعه کنند. فرآیند ارث بردن سلاح شامل:

• اعلام فوت دارنده سلاح و ارائه گواهی فوت.
• بررسی صلاحیت وراث قانونی که قصد نگهداری سلاح را دارند.
• انتقال جواز سلاح به نام وارث واجد شرایط، پس از احراز تمامی شرایط لازم برای دریافت مجوز حمل سلاح.
• در صورتی که هیچ یک از وراث شرایط لازم را نداشته باشند یا تمایلی به نگهداری سلاح نداشته باشند، سلاح باید به مراجع قانونی تحویل داده شود.

پیگیری این فرآیندها به صورت قانونی و در زمان مقرر، برای جلوگیری از غیرمجاز شناخته شدن سلاح و تبعات قانونی بعدی، بسیار حائز اهمیت است.

نتیجه گیری

همان طور که در این مقاله به تفصیل شرح داده شد، داشتن و استفاده از تفنگ های مجوز دار در ایران یک امتیاز است که با مسئولیت های سنگین و رعایت دقیق قوانین همراه است. از شناخت انواع سلاح های مجاز و شرایط عمومی و اختصاصی متقاضیان گرفته تا مراحل گام به گام دریافت مجوز، ضوابط خرید و فروش، و نهایتاً قوانین سخت گیرانه مربوط به پروانه شکار و نگهداری سلاح، تمامی جنبه ها تحت نظارت قانونی قرار دارند.

آگاهی کامل از این چارچوب قانونی، نه تنها شما را از پیامدهای ناخواسته و مشکلات قانونی محافظت می کند، بلکه به حفظ امنیت عمومی و محیط زیست کشور نیز یاری می رساند. توصیه اکید می شود که همواره برای کسب جدیدترین اطلاعات، مبالغ به روز و رفع هرگونه ابهام، مستقیماً به مراجع رسمی و ذی صلاح مانند معاونت اسلحه و مهمات ارتش یا سپاه و سازمان حفاظت محیط زیست مراجعه نمایید. مسئولیت پذیری در نگهداری، حمل و استفاده از سلاح، اصلی ترین رکن در این حوزه است و می تواند تفاوت بین یک دارنده سلاح قانونمند و یک متخلف را رقم بزند. با رعایت این دستورالعمل ها، می توانید از فعالیت های مجاز خود در چارچوب قانون لذت ببرید و به حفظ امنیت جامعه نیز کمک کنید.